اشنایی با بیماری انفلوانزا فوق حاد پرندگان و راههای پیشگیری

بیماری آنفلوانزا فوق حاد پرندگان یک  بیماری تنفسی است که توسط ویروسی از خانواده اورتو میکسو ویریده ایجاد می شود و یکی از مهمترین بیماریهای صنعت طیوراست که باعث همه گیریهای متعدد در کشورهای مختلف شده است.

ویروس های این خانواده در دستگاه تنفس، گوارش و اعصاب جایگزین شده، در کنار سایر علائم بالینی از قبیل شروع ناگهانی بیماری ،انتشار سریع در گله ،کاهش مصرف دان واب ،سیاه شدن تاج و ریش و ساق پا و لرزش سرو گردن،اسهال ابکی و علایم تنفسی و… باعث کاهش تولید و تلفات بالا می شود که خطر این بیماری در فصل سرما با آغاز کوچ پرندگان ابزی مهاجر افزایش می یابد .

ناقلین بیماری آنفلوانزای طیور که منبع و مخزن اصلی بیماری هستند پرندگان وحشی و مهاجر آبزی از قبیل اردک، غاز و … می باشد. انتقال ویروس از پرندگان آبزی وحشی به پرندگان اهلی (روستایی و صنعتی) به ویژه خانواده ماکیان ( مرغ ها، بوقلمونها،بلدرچین و … ) صورت می گیرد.این بیماری از طریق ترشحات تنفسی و مدفوع دفع شده از پرندگان آبزی و همچنین پرندگان اهلی آلوده و … منتقل می شود.

این بیماری در صنعت طیور یک بیماری مهلک می باشد زیرا درمان نداشته و واگیری بالا و تلفات زیاد دارد و خسارت های زیادی به صنعت طیور کشور ( گوشت و تخم مرغ ) وارد می کند و با توجه به این مهم انجام بیمه مزارع پرورشی بسیار حائز اهمیت می باشد.در خصوص پیشگیری از این بیماری به چند مورد می توان اشاره کرد:

۱ – ضد عفونی کامل انبار دان و سالن ها و اتاق کارگری، محوطه،راهروها ، تأسیسات و.. در ابتدای دوره پرورش

۲ – رعایت تمامی اصول بهداشتی – قرنطینه ای و امنیت زیستی و پرهیز از هر گونه سهل انگاری در طول دوره پرورش

۳ – جلوگیری از ورود افراد متفرقه و پرندگان وحشی یا حیوانات و جوندگان به داخل محوطه مرغداری ( جلوگیری از ورود گنجشک ها، سایر پرندگان وحشی و بومی به داخل سالن پرورشی و انبار دان )

۴ – گزارش پرنده فروشی های دوره گرد به اداره دامپزشکی و پرهیز از خرید اینگونه طیور

۵ – گزارش هر گونه علائم بیماری و تلفات غیر عادی و کاهش اشتها به اداره دامپزشکی به منظور نمونه برداری و اقدامات لازم

۶ – خودداری از تماس با پرندگان وحشی و صید آنها و از بین بردن تمامی شرایط که سبب جذب آنها به داخل واحد پرورش می شود

۷ – مدیریت اصولی و کاهش هر گونه استرس و تنش طی دوره پرورش به منظور افزایش هر چه بیشتر توان و کارامدی سیستم ایمنی طیور

۸ – دفن بهداشتی هر گونه تلفات طیور ( هر چند تعداد کم ) و ریختن آهک روی آن در مورد طیور خانگی و صنعتی و پرهیز جدی از رها سازی انها در محیط

۹ – تهیه دان مورد نیاز و قرنطینه آن در انبار دان تا پایان دوره و در صورت لزوم رفت و امد استفاده جدی از حوضچه های ضد عفونی ورودی فارم

۱۰ _پرهیز از رفت و آمد خودروها و افراد به داخل مرغداری و استفاده از حوضچه ضد عفونی، رختکن یکطرفه ، حمام و لباس جداگانه هنگام ورود پرسنل به داخل مرغداری

۱۱_سترون سازی کود پایان دوره پرورش و حمل بهداشتی ان در تمامی واحد های پرورشی مطابق دستورالعمل

۱۲ _نگهداری طیور خانگی و روستایی در محیط محصور و عدم تماس مستقیم و حفاظت نشده  با انها و پرهیز از رها سازی انها در محیط اطراف و…