به مناسبت یازدهم اردیبهشت ماه روز جهانی "کار و کارگر":

مصاحبه ی جالب و خواندنی انارما با حسن بهنویی یکی از نارنجی پوشان زحمت کش شهر انار

انارما چندی پیش با حسن بهنویی یکی از نارنجی پوشان زحمت شهر انار مصاحبه ای انجام داده است که امروز در آستانه روز جهانی ” کار و  کارگر” منتشر میشود:
انارما : خود را معرفی کنید:
 من حسن بهنویی فرزند عباس متولد سال ۱۳۴۹هستم و از سال ۱۳۸۱به همراه دوست و همکارم حسین گلشنی وارد بخش خدمات شهری شهرداری انار شدم.
از همان ابتدا در بخش خدمات مشغول بکار شدید؟
بله.از ۱۲سال پیش تاکنون به همراه حسین گلشنی با پوشیدن لباس نارنجی آلودگی و گرد و غبار را از چهره شهر پاک کردیم.
ساعت کار شما چگونه است؟
مدتی ساعت کار ما بگونه ای بود که روز ها برای جارو کردن خیابان ها می رفتیم اما هم اکنون  شب ها ۷ساعت  موظف به تمیز کردن خیابان های  سطح شهر هستیم.

با توجه به اینکه ۱۲سال در این لباس هستی و تقریبا در تمامی خیابان های شهر مشغول نظافت بودی از وضعیت تمیزی سطح شهر راضی هستی؟
راستش را بخواهید هنوز نه. البته مردم نسبت به سال های گذشته قدری در رعایت نظافت شهری بیشتر کمک میکنند و زباله را در جای مخصوص خود میریزند اما همچنان وقتی برای جارو کردن خیابان ها و معابر سطح شهر میروم از اینکه مردم به راحتی زباله ها را روی زمین میریزند و چهره شهر را زشت میکنند آزرده خاطر میشوم .البته این وظیفه من است که خیابان ها را نظافت کنم اما اگر همشهریان قدری در رعایت نظافت شهری به من و همکارانم کمک کنند نه تنها بار سختی کار را برای ما شیرین میکنند بلکه شهری زیبا و چشم نواز برای خود بوجود می آوردند.

طرز برخورد مردم با یک رفتگر شهر چگونه است؟
خدارو شکر خوب است.البته در سال های گذشته قدری بچه ها برای ما دردسرساز می شدند و بزرگسالان نیز به دید ارباب رعیتی به ما نگاه میکردند ولی خداروشکر در این سال های اخیر مردم به مهربانی خاصی با من و همکارانم رفتار میکنند و همیشه در کوچه و خیابان با روی خوش با من احوال پرسی میکنند.
از مردم چه انتظاری دارید؟
با توجه به اینکه خود یکی از رفتگران شهر هستم از مردم میخواهم به رعایت نکات نظافتی توجه داشته باشند و درخواستم بیشتر در دوقسمت است یکی اینکه از مردم میخواهم زباله های خود را سرساعت معین شده دم در خانه بگذراند و دیرتر نگذارند تا گربه ها آنها را پاره نکنند  و دوم از همه همشهریان عزیز درخواست دارم در زمان برگزاری مراسمات مختلف که در خیابان ها شربت داده میشود از انداختن لیوان ها برروی زمین خودداری کنند چرا که جمع آوری لیوان های یک بار مصرف کار بسیار مشکلی است و نمیشود با جارو آنها را جارو کرد و باید یکی یکی آنها را با دست جمع کرد.
خودتان چقدر به نظافت و پاکیزگی اهمیت میدهید؟
بسیار. من خودم در امر زندگی روزمره ام به رعایت پاکیزگی بسیار اهمیت میدهم و مثلا لباس فرم خود را هرروز که از سرکار می آیم برای روز بعد میشویم و در کارهای خانه هم تمیزی اطاق ها و سرساعت بیرون گذاشتن زباله برای من بسیار مهم است.
مشکلی هم در این ۱۲سال برای شما از لحاظ سلامت جسمی پیش آمده است؟(این سوال را همسر آقای بهنویی جواب داد)
بله. در این دوسال اخیر گهگاهی بدلیل اینکه زباله های سطح خیابان وزن و حجم بالایی دارند و قدری جارو کردن آنها سخت است دچار پهلو درد های شدید می شود و تقریبا همیشه وقتی که از سرکار می آید سرفه های سنگین و مداومی بدلیل گرد و غبار ناشی از جمع آوری زباله ها میکند.

از کار خود راضی هستید؟رفتگری را چگونه شغلی می بینید؟
بله خداروشکر .البته که هرکاری سختی های خاص خودش را دارد اما بنده علیرغم مشکلات و مشقت های فراوان ، کار خود  را دوست دارم.به نظر من رفتگر بودن شغلی است همانند سایر شغل ها (چه اداری و کارمندی و چه کارآزاد و کارگری).ما باید همانگونه که برای یک کارمند و رئیس اداره ارزش و شخصیت قائلیم همان ارزش را هم برای یک کارگر زحمت کش شهرداری قائل باشیم چرا که اگر این قشر نبودند معلوم نبود از لحاظ نظافت شهری و آلودگی چه بلایی بر سر شهر می آمد.
از مسئولین چه توقعی داری؟
از شهردار محترم یک تقاضا دارم و آن اینکه اگر امکانش هست با توجه به سختی کار ما و اینکه در این کار انسان زود توانش برای ادامه تحلیل میرود در زمان زودتری رفتگران بازنشسته شوند.
و حرف آخر؟
خدابزرگ است.