بر خلاف برخی هنرپیشه‌ها که این روزها در خصوص مضرات و دشواری‌های کارشان مستند و فیلم می‌سازند، کارگران همیشه نادیده گرفته شده‌اند.

طبعشان بلند است و سرشان به آسمان اما دستشان خالی. حتی صدایی هم ندارند که دردهایشان را فریاد بزنند و ناچارند با سیلی صورت سرخ کنند.

درحالی مسئولان ارشد کشور دستمزد ۸۱۲ هزار تومان در ماه را برای کارگران در سال ۹۵ درنظر گرفته‌اند که گویا از گرانی بازار مطلع نیستند. اگرچه در قانون میزان عیدی کارگران به اندازه دو ماه دستمزد آنها در نظر گرفته شده است ولی به اکثر کارگران این مبالغ پرداخت نمی‌شود.

ایمان حسینی یکی از کارگران شهرستان بابلسر در این باره اظهار کرد: ما چشم امیدی به گرفتن عیدی در پایان سال نداریم چون گاهی پیش می‌آید که چند ماه حقوق نمی‌گیریم. اگر بتوانم طلب‌های خود را از شرکت وصول کنیم باید کلاهمان را به هوا بیندازیم.

وی افزود: در ایام عید که هزینه‌های همه خانواده‌ها بالا می‌رود، نه تنها بسیاری از کارگران عیدی دریافت نکرده‌اند بلکه به دلیل تعطیلی این ایام، حقوق فروردین را کمتر از سقف حقوق دریافت می‌کنند.

این کارگر با اشاره به اجاره‌نشینی خود تصریح کرد: کارگران اجاره‌نشین بیش از نیمی از حقوق خود را بابت اجاره منزل و پرداخت قبوض می‌پرازند و عملا باید با مبلغی کمتر از ۳۰۰ هزار تومان خورد و خوراک یک ماه منزل خود را تامین کنند.

حسینی، نبود امنیت شغلی را از دیگر مشکلات پیش‌روی جامعه کارگری عنوان و تصریح کرد: جامعه کارگری به صورت سنتی در سال‌های گذشته هموراه با مشکل نبود امنیت شغلی روبرو بوده است.