«در سال 2013 خنده دار است که سيستم تعليق و ترمز خودرو را به دست يک انسان بسپاريم و تاييديه او را آن هم از راه دور و صرفا با يک نگاه بگيريم.»

به گزارش انارما، وحيد نوروزي دانشجوي دکتري مديريت محيط زيست و بنيانگذار اولين تشکل زيست محيطي دانشجويي کشور در وبلاگ خود به نام آواي سبز نوشت: «وقتي از طريق پيامک متوجه شدم بيش از 40 نفر از هموطنانمان در آزادراه تهران قم بر اثر نقص فني اتوبوس مسافربري جان خود را از دست داده اند، دقايقي مات و مبهوت در جاي خود ميخکوب شدم. هنوز که هنوز است شايد از شوک خارج نشده ام و مهم ترين نشانه اش هم اين است که تا امروز نتوانستم کلمه اي راجع به اين فاجعه بزرگ چيزي بگويم و بنويسم.

يادم مي آيد حدود سه سال قبل و در اواخر مسئوليتم در ستاد معاينه فني خودروي تهران، مراسم افتتاحيه مرکز معاينه فني خودروهاي سنگين در پارک سوار آزادي بود. با موافقت دکتر قاليباف و زحمات آقاي مهندس تشکري چند مرکز مکانيزه معاينه فني خودرو سنگين توسط شهرداري تهران راه اندازي شده بود و آن روز افتتاحيه يکي از آنها بود. مراکزي که هيچ گاه دوستان دولتي اجازه ندادند رونق بگيرد چون توسط شهرداري ساخته شده بود که نامش محمدباقر قاليباف بود. آن موقع تدبير شهردار محترم تهران و معاون حمل و نقل و ترافيک ايشان اين ايده بود که هر اتوبوس قبل از حرکت، معاينه فني شود و براي همين يکي از اين مراکز را به دستور دکتر قاليباف در پايانه آزادي راه اندازي کرديم اما دريغ که دوستان آن موقع دولتي بگذارند عملياتي شود.

آن روز، آقاي دکتر قاليباف، آقاي مهندس چمران و خيلي هاي ديگر هم بودند. آنجا در صحبت هايم خطاب به شهردار تهران گفتم در حادثه سقوط هواپيماي حامل خبرنگاران خودتان را با موتورسيکلت رسانديد و کمک کرديد اما آيا مي دانيد در همين يک ساعتي که اينجا دور هم نشسته ايم سه نفر از هموطنانمان بر اثر تصادف کشته شدند. بله، ساعتي سه نفر به همين راحتي در تصادفات کشور مي ميرند.

آن روز در صحبت هايم خطاب به جناب دکتر قاليباف گفتم شما خودتان خلبان هستيد و خوب مي دانم اگر هواپيما کوچک ترين نقصي داشته باشد اجازه پرواز نمي دهيد. از ايشان پرسيدم به نظر شما که يک خلبان هستيد آيا جان مسافران بي نوايي که وسعشان نمي رسد با هواپيما پرواز کنند با جان کساني که در هواپيما نشسته اند فرقي مي کند؟ آيا خون آنها رنگين تر است؟ خوب يادم هست که دکتر قاليباف به هنگام بازديد مرکز معاينه فني، چقدر تاکيد بر بازديد مکانيزه هر اتوبوس قبل از حرکت داشتند و آن را براي سلامتي شهروندان مهم مي دانستند ولي حيف …

اين مقدمه را به اين دليل بيان کردم که بيش از پنج سال است مي گويم هر اتوبوسي که از پايانه مي خواهد خارج شود و مسافر را جابه جا کند بايد الزاما همانند هواپيما مورد بازرسي دقيق فني قرار گيرد. ده ها بار گفتم آن فردي که نام مدير فني را روي خود گذاشته و از اتاقش تاييديه فني اتوبوس را امضا مي کند، چاره کار نيست. در سال 2013 خنده دار است که سيستم تعليق و ترمز خودرو را به دست يک انسان بسپاريم و تاييديه او را آن هم از راه دور و صرفا با يک نگاه بگيريم.

آنهايي که نسبت به واژه معاينه فني حساسيت دارند و با شنيدن اين واژه کهير مي زنند، کجا رفته اند؟ آن آقايي که با سوء استفاده از لباس و عنوان خود چشمانش را بر پنج ساله شدن معاينه فني بست و در حقيقت خودش عامل تصويب شد، شب ها خوابش مي برد؟! آن آقايي که راه سوء استفاده و نان حرام خوردن را در مراکز معاينه فني برخي شهرستان ها هموار کرد کجاست؟ آن آقايي که 10 سال پيش در وزارت کشور با من درگير شد تا سواد خواندن و نوشتن را براي متقاضيان احداث مراکز معاينه فني سنگين به تصويب برساند کجاست؟ مگر ما چه مي گفتيم؟ تنها اصرار من اين بود که مهندسي که 16 سال درس خوانده بتواند مجوز بگيرد که با علم خود نگذارد اين راه به ناکجاآباد ختم شود.

آنهايي که با بي تدبيري و سوء استفاده از اختيارات خويش و نيز از بي اطلاعي تصويب کنندگان توانستند پاي افسران بازنشسته پليس راهنمايي و رانندگي را که به عنوان کارشناس احراز اصالت در مراکز معاينه فني خودرو مستقر بودند کوتاه کنند، حرفي براي گفتن ندارند؟

آقايي که همه چيز در مراکز معاينه فني خودروهاي سنگين برون شهري را مي خواست با کدخدامنشي حل کند، کجاست؟ چقدر ما را تحت فشار گذاشتيد که چرا سه مرکز مکانيزه معاينه فني خودروهاي سنگين شهرداري تهران بعضي وقت ها اتوبوس هاي برون شهري را هم معاينه مي کند؟ سه مرکز ما را به حالت نيمه تعطيل در آورديد. خودتان چه کرديد؟ چه جوابي داريد؟

وقتي حکايت پسربچه اي را خواندم که ساليان قبل پدرش را از دست داده بود و در اين فاجعه مادرش او را به بيرون از اتوبوس پرتاب کرد و خودش در شعله هاي آتش سوخت، جگرم کباب شد. او چه گناهي کرده بود؟ کدامتان مي دانيد که شايد او در آينده يک پروفسور حسابي براي ايران زمين نمي شد؟ آيا مي ارزيد که با لج و لجبازي نگذاشتيد معاينه فني مکانيزه هر اتوبوس قبل از حرکت در پايانه هاي مسافربري و يا حتي شهر مبداء عملياتي شود؟

آن آقاياني که مي گفتند معاينه فني براي عده اي نان داني شده است، کجا هستند؟ خب حالا که زحمت کشيديد و معاينه فني را نابود کرديد و موفق شديد با قدرت تمام جلوي نان داني شدن معاينه فني را بگيريد، خوشحال هستيد؟ آن وقت مي رويد و از صحنه تصادف در آزادراه تهران قم بازديد مي کنيد و با افتخار، نقص فني و ترکيدگي لاستيک را عامل فاجعه اعلام مي کنيد؟ اين همه گفتيم آقايان نگوييد عامل انساني اولين عامل تصادفات جاده اي و مرگ شهروندان است. طبق کدام پژوهش و تحقيقات اين گونه سخن مي گوييد؟ عامل جاده و عامل راه را آنقدر بي اهميت جلوه مي دهيد که گويي همه چيز طبق استانداردهاي روز دنياست.

قلبم مالامال از درد است و خداوند را شاهد مي گيرم که بغض مرا رها نمي کند. راه حل ها آنقدر ساده هستند که گاهي متعجب مي شويم که چرا نمي گذارند! عجب دنياي سخيفي شده است. بگذاريد ديگر در مورد پشت پرده هاي معاينه فني مکانيزه خودرو و بيراهه رفتن آن و نقش برخي از آقايان در سطح ملي سخن نگويم که اين قصه سر دراز دارد! بگذاريد به همين چند خط بسنده کنم و از خداوند بزرگ بخواهيم که هر کسي در هر موقعيتي اگر به خداوند و خلق خدا خدمت مي کند پايدار و پيروز باشد و آنهايي را هم که راهي به جز اين مي روند ان شاءالله تلنگري بخورند و به راه راست هدايت شوند.»