ياداشت/اصول و آداب عزاداری

ترویج مکارم و معارف عاشورا در هر دوره ای باید با شکل متناسب نیاز آن دوره صورت گیرد و امروز، نیاز ما شنیدن دیدگاه های عالمان و تطبیق این مساله با دیدگاه‌های روز است.
وظایف مردم در کارهای مختلف در جامعه مشخص شده است و امور اگر در حد خود اجرا شود، می تواند نتایج مدنظر مجری را به همراه داشته باشد و در غیر این صورت، تبعاتی خواهد داشت که در هر حوزه ای خود را نشان خواهد داد.

در خصوص نوع عزاداری های محرم نیز این مساله خود را نشان می دهد به این صورت که در برخی موارد، موانعی برای آن پیش می آید و در برخی موارد متاسفانه دچار رشد غیرضروری شده اند و این مثل آدمی است که رشد غیرمتناسب دارد. در سال های اخیر در موارد معدودی، به تکیه بیش از اندازه بر مداحی ها آن هم مداحی های غیرمعتبر و ارجح دانستن آن نسبت به وعظ و خطابه و استفاده از محضر عالمان دین و استادان حوزه و دانشگاه، انتقاداتی صورت گرفته است.

نکته اینجاست که از دوران دفاع مقدس، به دلیل نیاز کشور به حماسه و شور، شعرخوانی و مداحی برای آماده سازی مردم در آن دوران رواج یافت اما آن ضرورت، مقداری بیشتر از زمان معمول خود ماندگار شد در حالی که باید دوره ای داشته باشد. ترویج مکارم و معارف عاشورا در هر دوره ای باید با شکل متناسب نیاز آن دوره صورت گیرد و امروز، نیاز ما شنیدن دیدگاه های عالمان و تطبیق این مساله با دیدگاه های روز است.

شاید برخی علاقه مند بودند که همچنان به شکل تکیه بر سرود و مداحی، اینگونه مراسم ها برگزار شود. اگر هر فردی در هر جایگاهی اعم از واعظ و مداح، خود را گم نکند، این آسیب قابل مدیریت کردن است. مشکل از کم بودن ظرفیت آدمی در هر لباسی است که سبب عدول از وظایف قانونی، شرعی و انسانی می شود.

یکی از وظایف شرعی ما، پایبندی به حدود است، واعظ نباید در کار مداح وارد شود و به طریق اولی، یک مداح نباید وعظ و خطابه کند چراکه هر کاری را آداب و صلاحیت هایی لازم است. نکته مهم دیگر، دخالت دادن دیدگاه های سیاسی در این ایام در تریبون هاست که آفتی نگران کننده به شمار می رود. بارها به نگارنده مراجعه شده که نام بردن از اشخاص و توهین به این و آن، کیفیت مجالس اهل بیت و حال و هوای آن را تحت تاثیر قرار داده است.

همواره خطبای جمعه و جماعات، به تبیین و روشن کردن مسایل سیاسی پرداخته اند اما تبدیل این مساله به قیمومیت و خدای نکرده مدیریت افکار، نباید اتفاق بیفتد چراکه امری خطرناک برای دین و نگاه دینی مردم خواهد بود. اگر در این دوره نتوانیم برای مردم روشن کنیم که این نگاه قیم مآبانه چه آسیب هایی دارد به مشکلات جدی برخورد می کنیم. بیان دستورات دین و امر خدا و معصومین، وظیفه خطباست اما بیش از آن، فرد محوری را ترویج خواهد کرد.

فردی که سیاست را نمی شناسد و آداب آن را نمی داند نباید از تریبون دینی سوءاستفاده کند. از همه مداحان بزرگوار و گرانقدر و خطبای دانشمند و عزیز خواهش می کنم مراسم عزای امام حسین(ع) را آلوده نکنند و مسایل واکنش برانگیز جناحی در آن طرح نکنند. هر فردی دارای حق، اعتبار و حرمت است مبادا آبروی افراد به اسم عزای حسین، زیر سوال برود.

جوانان عزیز هم توجه کنند که مراسم آنها حالت ناپسندی به خود نگیرد که این جسارت به مراسم عزاداری اهل بیت بوده و سبب عقوبت دنیوی و اخروی خواهد شد. در این سه شب مراسم محرم در جایگاه خطیب، تلاش کرده ام تا این نکات را برای مردم بیان کنم و دعا می کنم که مبادا مشمول غضب سیدالشهدا قرار گیریم.

بسیاری از مداحان و وعاظ، به برکت آبروی سیدالشهدا در میان مردم شناخته شده هستند. پس فراموش نکنیم که اگر این مساله از ما گرفته شود، از خود چیزی برای عرضه کردن نخواهیم داشت. مانع برگزاری سنتی عزاداری ها و توجه به ارزش های آیینی نشویم.