کلیک خوردن پروژه ی “خواب مسئولین فرهنگی و نفوذ در تفکر زن ایرانی ” همچنان موفقیت آمیز از سوی دشمنان ایران پیشتاز عرصه ی مبارزه با تفکرات اسلامی شده است.

راستی مشکل را در کجا می توان جست و جو کرد؛ در ورود پوشاک خارجی که سوغاتی از پسابرجام است و یا بی توجهی مسئولین به طرح و مدل های پوشاک ایرانی؟

از طرفی  آزادی عمل تولیدی‌های لباس که هیچ فیلتر اسلامی را در دستور کار ندارند بسیار تعجب برانگیز است؛ تولید انواع و اقسام ساپورت ها،مانتوها و شلوارهایی که در شأن زن و دختر ایرانی نیست و هیچ مصونیتی را هم در پی ندارد، از جمله هنرهایی است که از این تولیدی های آزاد و منشوری خلق می شود.

لباس ها هر روز تنگ تر, کوتاه تر و با فاصه ی بیشتری از اندیشه های اسلامی رویش می کنند و  با استقبالی دوچندان از سوی دختران و زنان پوشیده می شوند.

ظهور مانتو هایی از قبیل شیشه ای, بدون کمه، جلو باز و طرح های آزاد و ایده های غربی خود نشان از خوابی دارد که مسئولین بدان دچار شده اند.

درست که نگاه کنیم تابستان ها حجاب و عفاف آب می رود، لباس های رنگارنگ ، تنگ و چسپان جان می گیرند، شال ها در حدی هستند که فقط کلیپس زنان و دختران پوشیده می شود و ساپورت هایی که بجای پوشاندن، سعی در نمایش اندام دارند .

پوشش امروزی زنان در واقع به نوعی از آنان حیازدایی کرده است چرا که ساپورتهای رنگی و طرح دار و حتی نازک که تمام بدن افراد از آن نمایان است جانشین شلوار شده و مانتوها هم که بدون آستین و شنل مانند شده اند و دکمه ندارند و یک بند جانشین دکمه شده که آنهم اکثر بسته نمی شود. با این اوضاع اسف بار خدا تابستان سال آینده را به خیر بگذراند چرا که کم کم  پوشش جامعه به سمت عریانی پیش می رود .

این روزها به گوشه و کنار خیابان‌ها که چشم می‌اندازی، مانکن‌هایی عجیب جلوی چشم‌ها ظاهر می‌شوند مانکن‌هایی از جنس آدم که زیر لعاب آرایش‌های غلیظ گم شده‌اند و با پوشش های واقعا فجیع در خیابانها رژه می روند.

آزادی، شعاری است که این روزها به لطف بعضی از مسئولین و دولت ها بر زبان مردم افتاده و هر پوششی را با سر دادن این شعار قابل توجیح جلوه می کنند.

راستی شعار آزادی پوشش زنان جامعه را به این سو سوق داده است یا خواب مسئولین فرهنگی…

یادداشت: اعظم پسند

انتهای پیام/