یادداشتی از امین گنجی پور بنام ” جهان واژگون”

به گزارش ” انارما” یادداشتی از امین گنجی‌پور، یکی از نویسندگان اناری به عنوان “جهان واژگون” که برای این پایگاه خبری ارسال کرده است.

آهای دختری که خودت را فقیر میدانی سکوت کن!! فریاد نزن، اشک نریز و بحث نکن زیرا وقت طلاست و من وقت الکی ندارم، مگر میشود که تو فقیر باشی؟ مگر امکان دارد که نان برای شب نداشته باشی؟؟ مگر تفاوتی بین تو و آن دختر ثروتمند هست؟! شک نکن هیچ تفاوتی نیست هیچ تفاوتی…

تو داری اوهم دارد تو دمپایی توی پا او ماشین زیر پا
تو نداری اوهم ندارد تو اتاقی برای گریه او دلیلی برای گریه
تو میخوری اوهم میخورد تو بغض های گلورا او مرغ های بریان را
تو میبینی اوهم میبیند تو چشم های پر از اشک مادر را او جیب های پر از پول پدر را
وبالاخره دیدی که تفاوتی نیست وعدالت مثل رود جریان دارد پس برو و وقتم را نگیر، سریع برو چون میخواهم از خواب بیدار شوم و اندکی در بیداری سیر کنم سریع برو…خداحافظ تو
مردم دخترک را فرستادم رفت او دیگر نیست اما من هستم و چند خط درد دل با شما دارم، مردم ما مسلمانیم و کتابی داریم به اسم قرآن همان کتاب که ناپلئون بناپارت امپراطور فرانسه در موردش گفت:«قرآن به تنهایی عهده دار سعادت بشر است». این کتاب چه میگوید؟؟ قرآن میگوید الذین یعنی کسانی که، میگوید ایاک نعبد یعنی تنها تو را میپرستیم میگوید یستمعون یعنی میشنوند میگوید عملوا الصالحات یعنی کار نیک انجام میدهند و میگوید…
دقت کردید چرا قرآن این همه جمع میبندد؟؟ چرا به صورت مفرد نمیگوید؟ چون قرآن یعنی جمع و اجتماع چون اسلام یعنی اجتماع مسلمانی که در فکر رشد اجتماع نباشد مفتش گران است مسلمانی که تنها به فکر ساختن بهشت برای خودش باشد ارزش دارد اما بسیار کم، مسلمانی که دست های خالی دخترک فقیر را نگیرد در فکر چشم های خیس او نباشد مسلمان نیست. مسلمانی که به درد مردم فکر نکند مسلمان نیست،
امام موسی صدر میگوید:«کسی که به دردمندان و گرسنگان توجه ندارد اولین دروغگو و کافر است»
مسلمان یعنی محمد و محمد یعنی فرستاده خدا، در زمان او راهبان مسیحی برای نزدیکی به خدا از جامعه و مردم دور میشدند و در مکانی به نام دیر صبح تا شب و شب تا صبح عبادت میکردند اما محمد هرگز اینگونه نبود او هرگز از اجتماع و مردم دور نشد او با مردم بود اشک های مردم را میفهمید و دردهای مردم را درک میکرد و دست های خالی را میگرفت،
علی هم اینگونه بود علی با آن عظمت شب ها کیسه پشت میکرد و برای فقرا میبرد و نامی هم از او فاش نمیشد
خداوندا من را با علی آشنا کن
خدایا ۱۸سال از تو عمر گرفتم و نامم راشیعه ی علی گذاشتم اما یک بار همانند علی نبودم
خداوندا در بد جهانی هستیم جهانی که درآن ظالم کثیر و مظلوم قلیل است، خدایا ما یک علی کم داریم، خداوندا در این زمانه عده ای ما را به راه راست میبرند و عده ای مارا به را چپ اما هیچکس ما را به راه مستقیم هدایت نمیکند، خدایا ما یک علی میخواهیم که عدالت را بفهمد و مسئول باشد
خداوندا در این روزگار که مردهایش مونث و زنانش مذکر شده اند مردانگی معنایش را از دست داده ،خدایا مردانگی نیست و من این را از سرهای برهنه و پاهای برهنه میفهمم…
خداوندا در زیر آسمان این شهر مردان مرد زنان مرد پسران مرد و دختران مردی هستند که غیرتشان اجازه نمی دهده
دردهایشان را به کسی بگویند اما خدایا این بزرگواران صبرشان لبریز شده ،خداوندا زمانه بد نیست، وحشتناک است ظلم و فریب همه جارا پر کرده، خدایا علی زمان را برسان زیرا سخت محتاج دستانش هستیم، خداوندا اورا برسان تا دیگر کسی بغض های گلویش را نخورد خدایا فرزند زهرا را برسان…

برای تعجیل در ظهورش التماس تفکر…

انتهای پیام/