? یک قدم تا ظهور و نشانه های آخرالزمان

(آخر الزمان) یا پایان دوران همانگونه که از نام آن بر می آید به انتهای یک دوره اطلاق میشود و مقطعی از زمان است که در آن تغییر از یک دوره به دوره ای جدید رخ می دهد. از آنجا که اکنون دوره دنیا برپاست آخر الزمان به انتهای دوره دنیا مربوط می شود.

آخرالزمان از دیدگاه ادیان به دورانی گفته می شود که وقایعی عظیم و عجیب در آن رخ می دهد و حاکی از انتهای زندگی به شیوه فعلی بر روی زمین است. انتظار می رود با سپری شدن آخرالزمان دوره جدیدی فرا برسد که بسیار با وضعیت پیشین آن متفاوت باشد. همچنین در این زمان است که ادیان الهی به ظهور مردی بشارت داده اند که ظلم و جور را از زمین بر می چیند و آن را پر از عدل و داد می سازد. نمونه چنین بشارت هایی در کتب آسمانی آمده است.

اما قصد داریم در اینجا به بیان علائم آخرالزمان و نشانه های آخرالزمان و اوصاف مردم آخرالزمان و علائم ظهور که به دو دسته حتمی و غیر حتمی تقسیم می شوند با بهره گیری از احادیث و روایات و در آخر به وظایف شیعه در آخرالزمان بپردازیم.

قسمت اول:اوضاع مردم در آخرالزمان

ضعف دینداری:
پیامبر اکرم درباره ضعف دینداری مردم آخرالزمان فرموده است: مردم به دنیا مشغول و از آخرت غافل می شوند. تقوا رونق ندارد. از مساجد صدای اذان به گوش می رسد اما قلب های مردم از ایمان خالی است.

ضعف در روابط اجتماعی (آشنا گریزی و همسایه آزاری):
از آسیب های خانوادگی و اجتماعی دوره آخرالزمان، قطع رحم و آشنا گریزی و همسایه آزاری به شیوه های گوناگون است. هنگامی که پیوند خویشاوندی قطع شود و برای اطعام و مهمانی دادن بر یکدیگر منت گذارند. همسایه به همسایه اش آزار و اذیت می کند و کسی جلوگیری نمی کند و همسایه را می بینی که همسایه اش را از ترس زبانش اکرام و احترام می کند.

حرام خوری و آلودگی اقتصادی:
در آخرالزمان بحران اقتصادی حرام به حد اعلای خود می رسد. خانواده ها تقوای اقتصادی را از دست داده و در منجلاب آلودگی های اقتصادی همچون ربا، کم فروشی، رشوه خواری و گران فروشی غوطه ور می گردند. هنگامی که ببینی اگر مردی یک روز گناه بزرگی همچون فحشا، کم فروشی، کلاهبرداری و شرب خمر انجام نداده باشد، بسیار غمگین و اندوهگین می شود که گویی آن روز عمرش تباه شده است. و می بینی که زندگی مردم از کم فروشی و تقلب تامین شود. در آن زمان ربا شایع می شود، کارها با رشوه انجام می یابد، مقام و ارزش دین تنزل می نماید و دنیا در نظر آن ها ارزش پیدا می کند.

بی اعتنایی به قوانین اسلامی:
روزگاری خواهد آمد که مردمانشان به پراکندگی مصمم باشند و از هماهنگی و اتفاق نظر و اتحاد دور شوند. آن چنان به قوانین اسلامی بی اعتنا بشوند که گویی آنان خود پیشوای قرآن بودند نه قرآن پیشوای آنها. از حق جز نامی نزد آنها نمانده باشد و از قرآن جز خط و ورقی نشناسند. بسا یکی در درس های قرآن و تفسیر وارد شود، هنوز نیامده از دین خارج شود و چون در آخر الزمان دینتان دستخوش افکار گوناگون و روایات جدید شود، کمتر کسی از شماست که دینش را حفظ کند.

نوشته شده توسط ۳۷۹ _____ ادامه دارد