بزرگترین زمین خواری جهان

۱۹۱ روستای کرمان خورده شدند

به گزارش ” انارما ” ؛ “در ایران جانوری پیدا شده که زمین می‌خورد” شاید لطیفه را نشنیده باشید ولی حتما درباره زمین خواری چیزهایی شنیده اید. امروز زمین خواری به افرادی گفته می شود یک تکه زمین اراضی ملی را می گیرند و به دیگران می فروشند یا برای خودشان خانه ای در آن می سازند. اما در دورانی نه چندان دور بزرگترین زمین خوار ایران و جهان هزاران ملک را به زور شلاق و ربودن افراد و زندانی کردن آنها بدست آورد.

جدول زیر نشان دهنده تعداد دهات و روستاهایی است که این زمین خوار فقط در برابر پرداخت چند ریال و احیانا بیشتر آنها را حتی بدون پرداخت پولی بدست آورده است. این دهات از جمله مرغوب ترین زمین های زراعتی محسوب می شدند. به این دهات باید جنگل ها، شکارگاه ها و مراتع فراوان و زمین هایی را که فرزندان و افراد خانواده و نزدیکان شاه تصرف کرده بودند نیز اضافه کرد.

نکته جالب آنکه به عقیده کارشناس سفارت آمریکا، این زمین خوار بزرگ بزرگترین ملّاک جهان بود و در این رویا به سر می‌برد که عرض و طول املاکش به صدها مایل برسد وتا چشم کار می‌کند در مالکیت او باشد.

اما شاید جالب باشد که بدانید این فرد در ابتدای امر حتی پول هم نداشت و تمامی این املاک را در عرض شش سال بدست آورد و این فرد کسی نیست جز رضاخان که در هنگام مرگ حتی در یک وجب از املاکش هم نتوانست دفن شود.

رضاخان برای تصاحب اموال مردم، به مجلس شورای ملی دستور داده بود که قانون «فروش املاک خالصه» را به تصویب رساند تا او بتواند بهترین املاک خالصه را به نام خود و فرزندانش منتقل کند.

رضاخان تا آخرین روزهای سلطنت دست از زمین خواری نکشید. حتی نقل شده است که او به هنگام کناره گیری، مشغول تصاحب یک منطقه وسیع از اراضی خوب نزدیک «کرند» از راه خرید اجباری به حساب شخصی خودش بود.

ارتشبد حسین فردوست در خاطرات خود نوشته است :

« اگر رضاخان خاطرات خود را می نوشت و در آن توضیح می داد که چرا هزاران هزار مالک را بی ملک کرد تا خود مالک شود، دانستن انگیزه او جالب بود. تصور می کنم اگر خاطراتش را می نوشت باید می گفت که از نظر ملک سیری نداشتم!»

«از شخصی که خود زمانی به رضاخان پیشنهاد فروش املاکش را داده بود پرسیدم. پاسخ داد:« اگر می خواستید رضاخان خوشحال شود، درجه بدهد، مقام بدهد و یا پیشنهادی را تصویب کند، بهتر بود قبل از شروع نام چند ملک را با مشخصات و قیمت آن مطرح می کردید و مطمئن بودید که کارتان انجام می شد!»

حرص و طمع رضاشاه به اموال و املاک و اشتهای سیری ناپذیر او به اندوختن سیم و زر و جواهر وی آن قدر آشکارا و تردیدناپذیر است که «عبدالله مستوفی» وی را: « … فرزند اخذ و طمع و حرص … » خوانده است.

تاریخ می نویسد شاهان ننگ تاریخ هستند و پهلوی ها ننگ شاهان چرا که دوران تصاحب املاک و روستاها به زور سرنیزه با دوران تقدیم بحرین و ۳۲ جزیره‌ی بی‌نظیر آن به انگلیس آن هم در صلح کامل و تقدیم بخش‌های استراتژیکی از هامون و آرارات و بخشی از زرخیزترین نواحی ایران، همراه است. اما طنز تاریخ آنجا است که امروز برخی آرزوی بازگشت رضاخان و پهلوی را دارند شاید نمی دانند که این خاندان به محض ورود ابتدا خانه آنها را تصرف ملوکانه خواهد کرد!

منابع:

کتاب دولت و حکومت در ایران نوشته شاپور رواسانی

ظهور و سقوط سلطنت پهلوی  (خاطرات ارتشبد حسین فردوست)

کتاب رضاشاه و بریتانیا، براساس اسناد وزارت خارجه آمریکا، دکتر محمد قلی مجد