سهم فراموش شده معلولان از شهر/ مناسب‌سازی از رویا تا واقعیت!

به گزارش ” انارما ” ؛ مناسب سازی فضاهای تردد معلولان از سال‌ها پیش در انار مطرح بوده اما ترددی کوتاه در خیابان‌ها و معابر شهر به خوبی نشان می دهد که این مهم به شکل یک رویای فراموش شده درآمده است.

معلولان مانند سایر افراد این حق را دارند که بتوانند به راحتی در خیابان‌ها، معابر و ساختمان‌ها تردد کنند و در این خصوص با مشکل و مانعی مواجه نباشند.

به دنبال این کم توجهی، شاهد هستیم که معلولان در زمان حضور در خیابان‌ها، ساختمان‌ها و معابر، مشکلات جدی برای تردد دارند و در بسیاری از موارد برای تردد به کمک دیگران نیازمند هستند.

کمتر موردی را شاهد هستیم که مناسب سازی برای تردد معلولان در شهرهای استان لحاظ شده باشد که این امر، مشکلات معلولان را دوچندان می‌کند.

زمینه‌های مناسب سازی فضا برای تردد و عبور و مرور معلولان، طیف وسیعی از محل‌ها، مکان‌ها و موقعیت‌ها را در برمی‌گیرد که در خصوص اکثر آنها مناسب سازی محقق نشده است.

نامناسب بودن فضاها برای تردد معلولان در شهرستان، تنها مربوط به خیابان‌ها و معابر نیست و در طراحی بخش قابل توجهی از دستگاه‌ها و ادارات نیز اهمیت مناسب سازی لحاظ نشده و این امر صورت نگرفته است.

به عنوان مثال، اکثر ادارات و دستگاه‌ها رمپ مناسبی برای تردد معلولان ندارند و اگر معلولان به عنوان ارباب رجوع به این محل ها مراجعه کنند، معمولا برای تردد نیازمند کمک دیگران خواهند بود.

همانگونه که گفته شد، زمینه‌های مناسب سازی فضا برای تردد و عبور و مرور معلولان، طیف وسیعی از محل‌ها، مکان‌ها و موقعیت ها را در برمی گیرد که از میان آنها می توان به پیاده روها، خط کشی‌های خیابان، پل‌های عابر و رمپ‌ها اشاره کرد.

اغلب پیاده روها به گونه ای هستند که تردد برای معلولان در آنها مشکل است و این امر در خصوص خط کشی‌های خیابان‌ها، پل‌های عابر و رمپ‌ها نیز صدق می‌کند.

خط کشی‌های خیابان‌ها به گونه ای نیستند که معلولان بتوانند با سهولت در آنها تردد کنند و اغلب پل‌های عابر نیز برای استفاده معلولان مناسب سازی نشده‌اند ضمن اینکه اختلاف سطح زیاد در بخش‌های مختلف معابر و خیابان‌ها و ناهموار بودن سطح معابر و خیابان‌ها از دیگر مشکلات در این زمینه است.

پله‌های داخل ساختمان‌های عمومی و شخصی و دستشویی‌ها از دیگر مواردی است که در خصوص آنها ضرورت مناسب سازی شدن برای تردد معلولان در نظر گرفته نشده است.

البته مشکلات در این زمینه، محدود به این موارد نیست و با نگاهی به گوشه و کنار شهرها شاهد مناسب سازی نشدن بسیاری از فضاها برای تردد معلولان هستیم.

شهر برای افرادی چون من مناسب نیست

یکی از معلولان اناری می‌گوید: رفت‌وآمد در شهر با موانع و سدهایی که وجود دارد برای ما سخت است.

وی برخورد با تیر چراغ برق وسط پیاده‌رو، موتورسوارانی که خود را ملزم به رعایت هیچ قانونی نمی‌دانند و چاله‌چوله‌های خیابان‌ها، جداول، پله‌ها، جوی آب، عابر بانک‌ها و ورودی ادارات دولتی، پاساژها و مراکز تفریحی و خدماتی موانعی هستند که باعث می‌شوند ترجیح دهیم از خانه خارج نشویم.

وی می‌گوید: طراحی مبلمان و فضای شهری برای افراد معلول، کم‌توان و جانبازان که نیاز به حمایت اجتماعی دارند، یک ضرورت در معماری شهر و ساخت خیابان‌های آن است که کمتر به آن توجه می‌شود.

امید است همه دستگاه‌ها و ادارات انار ، مناسب سازی همه فضاها برای تردد معلولان را با جدیت دنبال کنند و در آینده نزدیک، شاهد یک تحول قابل توجه در این خصوص باشیم.

به گزارش ” انارما  “، شعار دادن و تکالیف را به گردن دیگران انداختن در این زمینه، فایده‌ای ندارد و هر دستگاهی باید به ضرورت‌های لازم برای تحقق مناسب سازی توجه کند و به سهم خود در این خصوص بکوشد.

معلولان شامل مواردی از قبیل معلولان جسمی حرکتی، نابینایان و ناشنوایان هستند و باید با همکاری دستگاه‌ها زمینه‌های حضور آنها در جامعه و شرکت آنها در فعالیت‌های اجتماعی فراهم شود.

انتهای پیام/