سروده از شاعر اناری

پدر از نسل سالار شهیدان

شعر ارسالی از رضا جعفری شاعر اناری در وصف شهادت امام باقر(ع)

دلم با یاد باقر چون کبوتر ،
به سوی قبر خاکی شد هوایی
زیک سو دربقیعی پرغم ودرد
زیک سو در حریمی کبریایی

پدر از نسل سالار شهیدان
ز مادر از تبار مجتبیٰ شد
تمام عمر از دوران طفلی
عزادار شهید کربلا شد

کجادیدی که طفلی چار ساله ،
به جای ملعبه غم برگزیند؟
به روی پُشتِ عمّه تازیانه،
سَری از تن جدا بر نیزه بیند؟

کجادیدی که یک کودک ببیند،
بدنها نیزه و شمشیر خورده؟
گلوی طفل عطشانی زیک شاه،
بجای مُشتِ آبی تیر خورده؟

که چندین اسبِ تازه نعل خورده،
به روی پیکر شاهی بتازند؟
یکی لشکر ز جلّادانِ سنگین،
بسوی خیمه گاهی حمله سازند؟

برای طفل مجروح و گرسنه،
بجای یک غذا تَشتِ سرآید؟
سَرِیک شاه در آغوشِ دختر،
زِفَرطِ غصّه، دختر پَرپَرآید؟

تمام خاطراتِ کودکی را،
چُنان غمنامه، درخود پروریده
وجود پاک باقر نه به یک زهر،
که یادِ کربلایش هم دریده

غریبانه میانِ ظاهری خاک،
صدای غربتش تا آسِمان شد
نه تنهاحضرتِ صادق دراین غم،
زمین و آسِمان غرقِ عزا شد

#امام_باقر