اداره میراث فرهنگی انار بی تحرک و ناتوان!!!

 اگر اصل اداره میراث فرهنگی انار تشریفاتی و نمادین است که به نظر ماهست، پس آن اداره ی واقعی و در شأن شهرستان انار با این حجم آثار فرهنگی را سامان دهید

به گزارش انارما یادداشتی به قلم مصطفی افرند که به بررسی اداره میراث فرهنگی انار پرداخته است را در ادامه خواهید خواند:

زبانمان مو در آورد اما باز هم می نویسیم. برای چندمین بار از گردوغبار غفلتی می گوییم که برچهره ارگ ساسانی نشسته.از سایه سردی که قامت گلی خانه ابوالحسن خان را می لرزاند و از آفتاب بی مهری که دارد یخدانمان را آب می کند.

اینبار هم از شناسنامه فرهنگی  و از صنعت پنهان شهرستان می نویسیم و روی صحبتمان با اداره کل میراث فرهنگی کرمان است. نوروز امسال که فرا رسد، آدرس دادن های خجالتی ماهم شروع می شود.

مسافر می پرسد:”شهرتان جای دیدنی هم دارد؟” ماهم با افتخار می گوییم:”بله، همین راه را که مستقیم بروی به آستان مبارک امامزاده محمد صالح (ع)می رسی” اما دیگر هیچ. جملات بعدی مان با لکنت ادا می شود، به این صورت: “البته ارگ ساسانی هم هست ولی… خانه ابوالحسن خان هم آنجاست اما… یخدان هم داریم منتها… نه یخدان را بی خیال؛ شما امامزاده را دریابید.” بله، این حکایت ماست چراکه آثار فرهنگی شهر، ظرفیت استقبال از گردشگر اعم از خارجی و داخلی را ندارد. بی شک دود این بی تدبیری اول به چشم استان کرمان می رود و بعد شهر ما؛ زیرا شهر انار پیشانی و ورودی شمالی و پر تردد استان است و اولین شهر میزبان برای گردشگرانی که پا به کرمان می گذارند.

قطعاً احیای ظرفیت های گردشگری انار و در رأس آن ارگ طبقاتی ساسانی با قدمت پیش از اسلام از مهمترین قدم هایی است که می توان برای توسعه بخش فرهنگی و اقتصادی استان برداشت. آیا مسئولین استانی در جلساتی که با عنوان اقتصاد مقاومتی بر پا می کنند، هنوز به این نتیجه نرسیدند که یکی از اولویت ها در تحقق اقتصاد مقاومتی کرمان، احیای ثروت های گردشگری در شهرهای مستعدی مانند انار است؟ حال آن که مشاهده می کنیم مراقبتی که یک کشاورز از زمین پسته ی خود انجام می دهد، بیشتر از حفاظت و پیگیری اداره میراث فرهنگی شهر از این آثار مثال زدنی است. اخیراً نیز آنطور که باخبر شدیم و ان شالله اشتباه است،مسئول اداره میراث فرهنگی انار که بسیاری از مردم شهر نه به چهره و نه به نام ایشان را نمی شناسند، آثار بخش کشکوئیه را هم در دایره نظارت خود جا داده اند.

ظاهراً اداره میراث فرهنگی انار بعد از حل مسائل انار، تدابیر خود را به بخش های دیگر هم صادر می کند!!! البته خود می دانیم که از آن کلبه ی حقیرانه باچند کارمند، چیزی بیشتر از این متوقع نیست و الزامی است که اداره کل استان، ساماندهی این اداره را در دستور کار قرار دهد. هرگاه در مورد مرمت و احیای ارگ تاریخی و دیگر آثار سخن گفته ایم، وعده آینده دریافت کردیم و با چند بهانه مواجه شده ایم. اداره میراث فرهنگی انار نیرو ندارد، بودجه ی کافی نیست و… . اما این ها نه تنها دلیلی در ردّ درخواست ما نیست بلکه درست عین خواسته ی ماست. مطالبه عموم مردم شهرستان این است که اگر مشکل در نبود نیروست، پس لطفاً نیرو را تأمین کنید. اگر اصل اداره میراث فرهنگی انار تشریفاتی و نمادین است که به نظر ماهست، پس آن اداره ی واقعی و در شأن شهرستان انار با این حجم آثار فرهنگی را سامان دهید. واگر بحث هزینه مطرح است، راه حل آن مشخص است. در این زمانه که گاهی دستمزد کارگران نیز باید با پیگیری های صنفی پرداخت شود، بی شک باید برای تأمین مالی این پروژه ها پیگیری مستمر و با اصرار داشت. از طرفی اگر اراده ی واقعی در کار باشد می توان با بسیج کردن خیّرین محترم، بخشی از مشکل را برطرف کرد اما…
اما کجاست آن بسیج کننده ؟؟؟
منبع: هفته نامه سمنگان