دل نوشته ای تامل برانگیز:

بعد از چند روز انتظار، ابر آمد باران نیامد

چند، سالی است به واژه خشکسالی عادت کرده ایم و آنقدر در شهرمان باران نباریده که اگر به بچه هایمان از باران سالیان قبل، آن هم نه چندان دور بخواهیم حرفی بزنیم شاید حرفمان را باور نکنند که واقعا ریگان هم آنچنان روزگار پر بارانی را به چشم دیده باشد .

اما بی بارانی امسال و هوای معتدل تر از بهار برخی روزهای زمستان امسال که حتی اگر بگویم بعضی روزهای آن گرم هم شده انسان را به تعجب وا می دارد که خدایا چه شده؟ براستی چرا باران نمی بارد؟چرا حتی حضور ابرهای سیاه و سفید در آسمان غم گرفته کویر کمرنگ است تا جایی که اصلا نیست؟ حال بماند که توقع بارور کردن ابرها توسط مسولین را داشته باشیم!

هوای سرد و خشک بعضی از شبهای زمستان و روزهای تاحدی گرم نشان از چه دارد؟ آیا برنامه خدا عوض شده یا احساس احتیاج ما کم شده؟ خودمانیم حقیقتا در این مدتی که باران نباریده چند بار از ته دل از خدا خواسته ایم برکتش را نازل کند؟اصلا ما که از ادارات و ارگانهایی که در آن مشغولیم حقوق می گیریم ، اضافه کاری هم که بد نیست با پولی که به دست می آوریم همه چیز می خریم حتی آب، چرا غصه باران را بخوریم؟ شاید بگویید بارش باران بیماریها را از بین می برد! آیا این دلیل خوبی است برای طلب باران؟فکر می کنم بد نباشد از خودمان و اطرافیانمان بپرسیم با اینکه شهرمان  یک شهر با مردمانی مقید به ارزشها و لبریز از مراسم مذهبی است ،چرا بی بارانیم؟

تحمل می کنم این حسرت و چشم انتظاری را

ولی باران نیامد

پس چرا باران نمی آید ؟

نمی دانم ولی این ابر بارانی ست ، می دانم

ببار ای ابر بارانی ! ببار ای ابر بارانی

منبع: صبح کویر