ملت…خداوکیلی این رسمشه؟

دوباره این ماه مبارک و سراسر عید از راه آمد و دوباره نوبت شادی های خاص و عجیب ما هم فرا رسید. اول بذارید من تبریک رو بگم تا بعد چند کلامی اندر حکایات شعبان باهاتون در میون بگذارم. مردم.. این ماه عزیز و مخصوصا میلاد مولود عزیزش یعنی حضرت منجی(عج) رو صمیمانه تبریک میگم. شعبان برای همه ما مزه ی شادی داره اما ای کاش همون طوری شادی کنیم که اگر امام عصر(عج) هم کنارمون ایستاده باشه خجالت نکشیم. به علاوه ، بگذاریم همه تو این شادی سهیم باشند نه اینکه شادی ما به قیمت آزار بعضی مردم تموم بشه. میدونم شما هم با چند نکته ای که میخوام بگم موافقید و اگر کسی اینا رو  رعایت نمی کنه معلومه که فطرت رو فراموش کرده… تو این ماه، شیرینی و شربت فراوانی نوش جان میکنیم اما چقدر قشنگ میشه اگه اون عزیزانی که بانی این کار خیر میشن، چند سطل زباله هم در نزدیکی بگذارند. ان شاا… رانندگان محترم هم رعایت کنند و این لیوان شادی رو درون سطل بیندازند تا موجبات عزای کارگران زحمت کش شهرداری فراهم نشه. خیلی از این عزیزان، هم سن پدر من و شما هستند و مطمئنا دیدن صحنه ی خم شدن یک پدر، برای همه سخته ،نه؟ اگه دقت کنیم، میبینیم که شادی های ما در این چند سال اخیر،گاهی به مردم آزاری شبیه تره تا اظهار دوستی به اهل بیت. فقط خدا میدونه که با صدای بلند این بساط نورافشانی که ما اصرار داریم در آخر شب به پا کنیم، چند نفر از خواب پریده اند. حالا از این ها که بگذریم، یک سری اعمال غریبه ای هم از ما سر میزنه که اصلا در شأن امام معصوم نیست. مثلا همین آهنگ هایی که بعضی از عزیزان در خیابان طنین انداز میکنند. البته ما خدمت برادران عزیز” بنیامین، چاوشی،صادقی ، یگانه و…” ارادت داریم و در مواقعی از آثارشون بهره مند میشیم،اما باید توجه کرد که بسیاری از انواع این موسیقی ها نه تنها مناسب تولد ائمه معصومین نیست،بلکه اصلا ربطی هم به موضوع نداره. گاهی دیده میشه که در تولد امام زمان(ع) ،آهنگی در حال پخش شدن است که اگر مخاطب آن ،معشوقه ی خیالی خواننده نباشد،قطعا امام زمان هم نیست. پس میشه از مولودی ها و آهنگ هایی متناسب با جایگاه ائمه اطهار استفاده کرد. این نکته رو هم فراموش نکنیم که این روز ها ایام امتحانات و برای بعضی ها ایام حساس کنکوره. پس نباید با سر و صدای جشن و مولودی و … مزاحم مطالعه شون بشیم. یادمون نره که معصومین، با گناه شاد نمی شوند.  اما نکته آخر ، حرفی است که شاید کمتر به فکر آن هستیم. نیمه شعبان برای ما که آسوده ایم، در جشن و تئاتر و قرعه کشی و.. خلاصه شده است. اما برای مظلومان، نیمه شعبان، هنگام استغاثه است…هنگام دعاست. پس نگذاریم جشن هایمان به نام امام ،ولی به کام خودمان و صرفا برای خنده برگزار شود. بیاییم تا حلقه ی بلاها ،گلوی عالم را بیش از این نفشرده است، برای ظهور او ملتمسانه دعا کنیم. و احیای شب نیمه شعبان فرصت خوبی است. آن شب، فقط خسته ها بیدارند…

منبع: نشریه سمنگان