مصاحبه هفته نامه کشوری “پیام هلال” با عباس عربیان امدادگر هلال احمر انار

به گزارش انارما ، عباس عربیان از امداگران جمعیت هلال احمر انار در آستانه چهارمین سالگرد درگذشت فرزندش، مصاحبه ای با هفته نام پیام هلال “هفته نامه رسمی جمعیت هلال احمر جمهوری اسلامی ایران”  شرح ذیل داشته است:

گفت و گو با عباس عربیان ،پدری که به یاد فرزندش پایگاه امدادی ساخت

آرزوی مهدی را برآورده کردم!

مجیدمیرکی: هستند انسان هایی که وقتی در یک مسیر قرار می گیرند جزئی از آن می شوند و از جان و دل برایش مایه می گذارند.عباس عربیان نیز یکی از همین آدم هاست. کسی که دست سرنوشت زندگی او و خانواده اش را با تغییر ناگهانی رو به رو کرد و او به خوبی با این تغییر کنار آمد.

عربیان داوطلب و پدر یکی از فعال ترین امدادگران شهرستان انار است که این روزها در چهارمین سالگرد غم از دست دادن فرزندش روزگار میگذارند.غمی که با اقدام خیرخواهانه ای که عربیان و خانواده اش انجام داده اند تا حدودی تسکین یافته است. داوطلب میانسال جمعیت بعد از مرگ فرزندش ،یه باد او و آرزویی که داشت ،اقدام به ساخت پایگاه امدادی کرد . پایگاهی که به نام مرحوم مهدی عربیان مزین شده است.

_کمی از خودتان بگویید:

عباس عربیان متولد سال۱۳۴۳از شهرستان انار . بازنشسته اداره مخابرات هستم.

_از چه سالی عضو هلال احمر شدید؟

سال دقیق عضویت را به خاطر ندارم . اما زمانی که هلال احمر انار تاسیس و شروع به کار کرد من هم با هلال احمر ارتباط داشتم. اعضای هلال احمر بدون چشم داشتی و بصورت شبانه روزی از زندگی خود مایه گذاشته و قدم در میدان حادثه می گذارند .هلال احمر من را به یاد روز های جنگ می اندازد ،آن روزها رزمنده ها نیز بدون هیچ چشم داشتی پیشقدم می شدند و برای رضایت خدا داوطلبانه فعالیت می کردند . اگر هلال احمر بتواند این روحیه را بین بچه ها نگه دارد کار بزرگی در حق انجام داده است.

_نحوه آشنایی تان با هلال احمر و فعالیت هایی که آن زمان انجام می دادید به چه صورت بود؟

بیشتر از طریق تیم فوتبال هلال احمر بود زمانی که حتی عضو گیری وجود نداشت من از طریق تیم فوتبال با هلال احمر در ارتباط بودم. دوره های امدادی را در انار گذراندم و سال۶۴که سیل در انار جاری شد ، با دوستان هلال احمریم به صورت داوطلبانه همکاری می کردم . البته در زمان زلزله بم نیز با چند تن از دوستانم در جمعیت شهرستان به کار پشتیبانی مشغول بودبم و چندروزی هم همراه رئیس جمعیت آن زمان در بم حضور پیدا کردم.

اوایل در تیم فوتبال بعنوان بازیکن و بعد به عنوان مربی و سرپرست تیم حضور داشتم که این حضور تقریبا ۲۲سال ادامه داشت. تیم هلال احمر جزء تیم های ریشه دار و قهرمان آن سال ها بود و یکی از قطب های فوتبال شهرستان محسوب می شد. جای تاسف داشت که این تیم حضورش کمرنگ شد ، واقعا نمی دانم چرا ورزش به این شکل از هلال احمر کنار گذاشته شد.

_از مرحوم مهدی عربیان بگویید، او چگونه راه جمعیت را در پیش گرفت؟

زمان حضور من در هلال احمر و تیم داری ، مهدی هم همراه من به هلال احمر رفت و آمد داشت و کمی با نحوه فعالیت ها آشنا شده بود. عضویت و شروع فعالیت مهدی از طریق کانون های دانش آموزی مدرسه بود و بعد از آن فعالیتش گسترده تر شد.

_ چه شد به فکر ساخت پایگاه امدادی افتادید؟

یادم می آید یکی از دوستان پسرم که امدادگر شهرستان انار بود ،چندسال پیش تصادف کرد و جانش را از دست داد. آن زمان مهدی از پایگاهی صحبت  میکرد که در مرحله ساخت قرار داشت و پسرم پیشنهاد داد من با خانواده امدادگر مرحوم صحبت کنم تا برای شادی روح فرزندشان هزینه ساخت پایگاه را متقبل شوند.من گفتم بهتر است اینکار از طریق هلال احمر انجام شود و بعد از مدتی کلا از این موضوع دور شدیم.

مهدی دوست داشت با ساخت پایگاه به گونه ای از دوستش مرحوم ایمان جعفرپور یاد شود و نامش همیشه جاودان بماند. روزها گذشت تا اینکه ما دچار سانحه جاده ای شدیم و مهدی را از دست دادیم.بعد از این حادثه قصد داشتم برای شادی روح پسرم اقدام خیری انجام دهم که متوجه شدم هلال احمر نیاز به ساخت پایگاه دارد.من هم با کمال میل قبول کردم تا این پول را برای ساخت پایگاه امدادی صرف کنم ، چرا که هم آرزوی مهدی را برآورده می کردم و هم به نوعی برای او باقیات صالحات برجای می گذاشتم.

_حس و حال این روز های شما بعد از گذشت چهارسال از آن حادثه تلخ و عمل خیری که به یاد مهدی انجام دادید چگونه است؟

نتیجه اقدام خیرخواهانه را خدا می دهد . با گذشت چهارسال هنوز نتوانسته ام با این حاثه کنار بیایم ،اما هربار که از کنار پایگاه رد میشوم ،مطمئنم که روح مهدی از این کار خیر در آرامش و خشنودی است . در این چندسال کم پیش آمده که خواب مهدی را ببینم ، اما شب افتتاح پایگاه خواب مهدی را دیدم .تعبیر خواب به نوعی این را تداعی می کرد که روح مهدی از این اقدام خیرخواهانه در آرامش است.هروقت پایگاه را می بینم فکر می کنم پسرم مهدی در پایگاه است.همین موضوع هم باعث دلگرمی ما شده است ،چرا که پایگاه را جایگاه و خانه ای برای مهدی می بینم . ما هیچ اصراری نداشتیم که پایگاه به اسم مهدی نامگذاری شود.فقط دلمان می خواست پایگاه ساخته شود و کاری انجام دهیم که خیرش به همه مردم برسد.

_به نظر شما جمعیت هلال احمر در مقابل اعضای داوطلبش چه اقدامات بهتری می تواند انجام دهد؟

هلال احمر می تواند دامنه فعالیتش را نسبت به اعضا بیشتر کند ، مثل همان ورزش که فکر می کنم نسبت به قبل حضورش کمرنگ تر شده است.خیلی از افراد به واسطه همین ورزش عضو و جذب هلال احمر شدند. درست است که اعضا بخاطر پول و مسائل مادی فعالیت نمی کنند ، اما جمعیت هم باید به گونه ای از افرادی که همیشه پای کار هستند حمایت کند که دغدغه و مشکلات مادی نداشته باشند.

انتهای پیام/