- سهشنبه, 25 مارس 2014
- خبرنگار
- بدون دیدگاه
- جدیدترین خبرها , شهر کرمان
- 12237
دکتر محمدابراهیم باستانی پاریزی مورخ، نویسنده، پژوهشگر، شاعر، موسیقیپژوه و استاد بازنشسته دانشگاه تهران, صبح امروز 5 فروردین در بیمارستان مهر تهران در سن 89 سالگی دار فانی را وداع گفت
به گزارش انارما،دکتر محمدابراهیم باستانی پاریزی مورخ، نویسنده، پژوهشگر، شاعر، موسیقیپژوه و استاد بازنشسته دانشگاه تهران, صبح امروز ۵ فروردین در بیمارستان مهر تهران در سن ۸۹ سالگی دار فانی را وداع گفت.
نماینده ولی فقیه در استان و استاندار کرمان در پی درگذشت چهره ماندگار ادب و فرهنگ ایران دکتر محمد ابراهیم باستانی پاریزی پیام تسلیت منتشر کردند.
در پیام مشترک آیت الله سیدیحیی جعفری و علیرضا رزم حسینی آمده است: با کمال تاسف باخبر شدیم روح بلند چهره ماندگار فرهنگ، تاریخ، ایران و فخر کرمانیان استاد مسلم دکتر باستانی پاریزی پروازی جاودانه را آغاز کرد و در جوار قرب حق ماوا گرفت. بدون تردید حافظه تاریخی ایرانیان، کرمانیان و شیفتگان تاریخ و ادبیات این مرز و بوم هیچگاه نقش بارز این استاد برجسته را فراموش نخواهد کرد.
امام جمعه و استاندار کرمان بیان کردند: عشق و علاقه وافر آن فقید سعید به زادگاهش استان کرمان بر کسی پوشیده نبود و تالیفات، مقالات و کتب متعددی که در این راستا به زیور طبع آراست گواهی روشن بر این واقعیت است.
این پیام می افزاید: استاد باستانی پاریزی همچنین بسیاری از دانشجویان را در مقاطع مختلف دانشگاهی تربیت کرد و خاطره حضور در کلاس درس وی برای همگان ماندگار خواهد ماند.
در ادامه این پیام آمده است: این مصیبت بزرگ را به همه اقشار مختلف مردم به ویژه دانشگاهیان و بزرگان عرصه علم و ادب و تاریخ تسلیت عرض می نماییم امید است الطاف خفیه حضرت رب الارباب روح بلندش را جرعه نوش دریای رحمت واسعه قرار داده و به خانواده محترم ایشان و بازماندگان صبر و اجر جمیل عنایت فرماید.
زندگینامه
محمد ابراهیم باستانی پاریزی در سوم دیماه ۱۳۰۴ هـ. ش در پاریز، از توابع شهرستان سیرجان در استان کرمان متولد شد. ایشان صبح روز سه شنبه پنجم فروردین ۱۳۹۳ پس از یک ماه بیماری کبد در بیمارستان مهر تهران دیده از جهان فرو بستند. وی تا پایان تحصیلات ششم ابتدایی در پاریز تحصیل کرد و در عین حال از محضر پدر خود مرحوم حاج آخوند پاریزی هم بهره میبرد.
پس از پایان تحصیلات ابتدایی و دو سال ترک تحصیل اجباری، در سال ۱۳۲۰ تحصیلات خود را در دانشسرای مقدماتی کرمان ادامه داد و پس از اخذ دیپلم در سال ۱۳۲۵ برای ادامهٔ تحصیل به تهران آمد و در سال ۱۳۲۶ در دانشگاه تهران در رشتهٔ تاریخ تحصیلات خود را پی گرفت.
باستانی پاریزی به گواه خاطراتش از نخستین ساکنان کوی دانشگاه تهران (واقع در امیرآباد شمالی) است. شعری نیز در این باره دارد که یک بیت آن این است:
فاش میگویم و از گفته خود دلشادم | ساکن سادهدل کوی امیر آبادم |
در ۱۳۳۰ از دانشگاه تهران فارغالتحصیل شد و برای انجام تعهد دبیری به کرمان بازگشت. در همین ایام با همسرش، حبیبه حایری ازدواج کرد و تا سال ۱۳۳۷خورشیدی که در آزمون دکتری تاریخ پذیرفته شد، در کرمان ماند.
باستانی پاریزی دورهٔ دکترای تاریخ را هم در دانشگاه تهران گذراند و با ارائهٔ پایاننامهای دربارهٔ ابن اثیر دانشنامهٔ دکترای خود را دریافت کرد.
وی کار خود را در دانشگاه تهران از سال ۱۳۳۸ با مدیریت مجله داخلی دانشکده ادبیات شروع کرد و تا سال ۱۳۸۷ استاد تماموقت آن دانشگاه بوده و رابطهٔ تنگاتنگی با این دانشگاه داشتهاست.
وی یک پسر به نام حمید و یک دختر به نام حمیده دارد. تابستانها را نزد دخترش در تورنتو و زمستانها را نزد پسرش در تهران سپری میکرد.
فعالیتهای فرهنگی
شوق نویسندگی وی در دوران کودکی و نوجوانی در پاریز و با خواندن نشریاتی مانند حبلالمتین، آینده و مهر برانگیخته شد. باستانی، اولین نوشتههای خود را در سالهای ترک تحصیل اجباری (۱۳۱۸ و ۱۳۱۹) در قالب روزنامهای به نام باستان و مجلهای به نام ندای پاریز نوشت، که خود در پاریز منتشر میکرد و دو یا سه مشترک داشت.
اولین نوشتهٔ او در جراید آن زمان، مقالهای بود با عنوان «تقصیر با مردان است نه زنان» که در سال ۱۳۲۱ در مجلهٔ بیداری کرمان چاپ شد. پس از آن به عنوان نویسنده یا مترجم از زبانهای عربی و فرانسه مقالات بیشماری در روزنامهها و مجلاتی مانند کیهان، اطلاعات، خواندنیها، یغما، راهنمایکتاب، آینده، کلک و بخارا چاپ کردهاست.
اولین کتاب باستانی پاریزی پیغمبر دزدان نام دارد که شرح نامههای طنزگونهٔ شیخ محمدحسن زیدآبادی است و برای اولین بار در سال ۱۳۲۴ در کرمان چاپ شدهاست. این کتاب تا کنون به چاپ شانزدهم رسیدهاست. وی تاکنون بیش از شصت عنوان کتاب تألیف و یا ترجمه کردهاست. کتابهای باستانی پاریزی برخی شامل مجموعهٔ برگزیدهای از مقالات وی هستند که به صورت کتاب جمعآوری شدهاند و برخی از ابتدا به عنوان کتاب نوشته شدهاند.
از میان نوشتههای او، هفت کتاب با عنوان «سبعهٔ ثمانیه» متمایز است که همگی در نام خود عدد هفت را دارند، مانند خاتون هفت قلعه و آسیای هفت سنگ. بعداً ًکتاب هشتمی با عنوان هشتالهفت به این مجموعهٔ هفتتایی اضافه شدهاست.
به جز کتب و مقالات، باستانی پاریزی شعر هم میگوید و اولین شعر خود را در کودکی در روستای پاریز و در آرزوی باران سرودهاست. منتخبی از شعرهای خود را در سال ۱۳۲۷ در کتابی به نام «یادبود من» به چاپ رساندهاست. از جمله یکی از غزلهایش با مطلع «یاد آن شب که صبا بر سر ما گل میریخت» توسط مرحوم بنان در یادبود مرحوم صبا خوانده شدهاست.
منبع:بوتیا