دلواپسیم,دلواپس جوانانی که دلواپس استخدام اند/تمام حرف این جوانان اینست که ما چرا باید در آتش اختلافات دولت های دهم و یازدهم بسوزیم؟

یکی از مخاطبان انارما،با ارسال مقاله ای به انارما از مخاطبان خواسته تا قدری با سعه صدر و تامل این مقاله را بخوانند ،مقاله ای خواندنی که با یکبار خواندن آن زنگ هشدار برای بسیاری  به صدا در می آید.

-در ابتدای کار و قبل از ایراد سخن بد نیست بحث را با تفسیری از واژه ی جوان  آغاز کنیم.جوان در جوامع صنعتی و پیشرفته ی امروز بعنوان سرمایه و کلید پیشرفت و توسعه ی کشور بشمار می رود.از منظر دیگر در دین مبین اسلام تاکید زیادی بر توجه به جوانان شده تا آنجا که احادیث و روایات بسیاری در مورد لزوم توجه به جوان و حمایت همه جانبه از او در جهت رشد و شکوفایی وجود دارد.
هم اکنون نزدیک دو سال  است که عده‌ای از همین جوانان مملکت اسلامی ما درگیر بحثی به نام استخدام هستند.مسئله ای که  جمع کثیری تمام مراحل چند گانه ی آنرا  پشت سر گذاشته اند ولی گویا گذراندن این مراحل هیچ تعهدی برای دولت در قبال این جوانان ایجاد نکرده است و گاها سخنانی تامل برانگیز از مسئولان کشوری و در راس ایشان معاون توسعه منابع انسانی رئیس جمهور بگوش می رسد.
در شرح ما وقع اینچنین شنیده می شود که استارت این آزمون ها در دولت دهم زده شد و با توجه به طولانی و حساس بودن فرایند استخدام و گزینش , دولت یازدهم وارث طرح جذب نیروی جوان در دستگاههای اجرایی کشور شد.دولت یازدهم در کنار سایر شعارهای خود بر ادامه این روند تاکید داشت و حتی در روزهای آغازین دولت صحبت های قطعی از ادامه روند استخدامی ها بود تا زمانی که بنابر برخی مصالح این امیدها کمرنگ تر شد. کمرنگ تر و کمرنگ تر تا جائیکه سخنگوی دولت در جمع جوانان کرمان به قول خودش صادقانه می گوید: ((ما نمی توانیم شما را استخدام کنیم.))
این جوانان به هر جا که متصور شوید داد خود را برده اند اما ره به جایی نبردند.یک روز شنیده می شود استخدام ها براساس قانون برنامه پنجم توسعه بوده و تفسیر اشتباه از این قانون صورت گرفته، یک روز به چابک سازی دولت توجهی خاص می شود، یک روز نداشتن بودجه مسئله ی اصلیست، یک روز قانون برنامه و بودجه فصل الخطاب است، یک روز حلال مسئله راه اندازی سازمان برنامه و بودجه می باشد، و در این میان نیز گاهی و باز هم تاکید می شود گاهی دولت قبل هم تخریب می‌شود.
این جوانان به سازمان متبوع  مراجعه می کنند اظهار می شود باید استانداری پاسخگو باشد، به استانداری مراجعه می کنند به معاونت نیروی انسانی رئیس جمهور ارجاع داده می شوند با معاونت مذکور تماس برقرار می کنند شنیده می شود باید از سوی استانداری ها تامین اعتبار شوید و مرتب این دور تسلسل باطل تکرارمی شود و می شود و می شود.
تمام حرف این جوانان اینست که ما چرا باید در آتش اختلافات دولت های دهم و یازدهم بسوزیم؟ اگر واقعا این کار از ریشه اشتباه بوده یعنی در کشور ما زمانیکه تصمیمی اشتباه گرفته می شود آیا نهادی نظارتی و کنترلی برای متوقف ساختن عمل نیست و اگر این روال اشتباه بود که مطمئنا با توجه به کمبود نیروی انسانی در دستگاهها اشتباه نبوده چرا از همان ابتدا متوقف نشد؟
مسئولین محترم دولت یازدهم، این جوانان دنباله رو همان جوان‌هایی هستند که در دهه۶۰ جلوی لشکری از جهان خواران و زورگویان قد علم کردند و ذره ای عقب ننشستند  ولی امروز باید مقابل بازی‌های سیاسی جناح ها، ذره ذره عقب بنشینند و دم نزنند و فقط منتظر یاری خدای بزرگشان باشند. اگر قرار است این جوانان نیز همچون جوانان سالهای جنگ نام‌آور باشند,دولتمردان نیز باید  همانند دولتمردان دهه‌ ۶۰ با مردم صادق باشند,آری دهه شصت,زمانیکه نان سفره های روزهای جنگ و جبهه در کنار صداقت,وفاداری و ایثارگری برکت داشت.اما گویا جوانان امروز متاسفانه گرفتار برخی اختلافات سیاسی شده اند اختلافی که باعث می شود هر روز قانون به گونه‌ای که مورد پسند است تفسیر شود. وامروز ما دلواپسیم,آری دلواپس این مملکت و دلواپس دین و ایمان این جوانان که مبادا فقر و بیکاریشان به کفر ختم شود. اینان نیز دینی بر حکومت و دولت دارند همانگونه که دولت بر گردن آنها حقی دارد. اینان هم نهج‌البلاغه را می خوانند, قرآن می خوانند و نماز  بر پا می دارند,پس از مردم همین کشور و از دلسوختگان همین نظام هستند پس چرا برخی بازی‌های سیاسی هر روز گرد یاس و نومیدی را در دل وجان آنان می پاشد ؟
آیا مسئولین به این موضوع اندیشیده اند که شاید یک نفر از این چند هزار نفر جوان گرفتار این آزمون, با امید استخدام ازدواج نموده و یا پدر شده و چه زوجهایی که امروزه متاثر از این آزمون قید ازدواج را زده و راه خود را از یکدیگر جدا کردند؟
ما دلواپسیم و انتظار داریم به دلواپسی ما نیز پرداخته شود.ببخشید که این‌گونه صریح نوشتیم.
حق یارتان