به بهانه روزملی شهرستان انار/بررسی افتخاری که هیچوقت از آن حرفی زده نشد/گفت و گو با یکی از ارکان اصلی این افتخار

مردم غیور انار پیشتاز تر از همه در پایین کشیدن مجسمه شاه در رفسنجان

به گزارش انارما، افتخار آفرینی مردم غیور شهر انار را در سال های  انقلاب اسلامی همه به واقعه هشتم محرم سال ۵۷ می شناسند .روزی که منجر به شهادت سه تن از جوانان اناری و زخمی شدن بیش از ۵۰نفر در ۵کیلومتری انار به دست دژخیمان پهلوی شد.

انارما ضمن گرامیداشت این روز که به نام روزملی شهرستان انار نیز نامگذاری شده است به سراغ یکی از مجروحین حادثه هشتم محرم رفته است اما اینبار قصد بازخوانی واقعه هشتم محرم را ندارد بلکه میخواهیم روایتی را از غیرت مندی مردم انار بیان کنیم که تاکنون کمتر در رسانه های مختلف و در بین  مردم به آن پرداخته شده است.

مشروح این رخداد عظیم را در ادامه از زبان حاج جواد محمدی بخوانید:

بعد از واقعه هشتم محرم سال ۵۷ مصادف با۱۸آذرماه که در این روز بنده بر اثر اصابت گلوله به بدنم به شدت آسیب دیده بودم ۱۸روز در بیمارستان یزد تحت معالجه بودم و هنگامیکه بعد از ترخیص به انار برگشتم هنوز اطلاعی از شهادت سه تن از دوستانم در جریان روز ۱۸آذر(شهیدان ندافیان،انارکی محمدی و قدیری) نداشتم که به وسیله دوستانی که برای عیادت من به خانه مان آمدند متوجه شهادتشان شدم.

قیام ۸محرم مردم انار سر و صدای زیادی نه تنها در انار،بلکه در سراسر استان کرمان و حتی کشور به پا کرده بود و مردم سایر نقاط نیز به تبعیت از مردم انار قدری در قیام و ایستادگی علیه ظلم پهلوی جسورتر شده بودند. بر همین مبنا روز۱۹دی ماه یعنی  یک ماه  بعد از قیام مردم انار ، به همراه سایر دوستان انقلابیم در شهر انار تصمیم گرفتیم برای سرنگونی مجسمه شاه در رفسنجان اقدام کنیم.

بر طبق فراخوان و اطلاع رسانی که شده بود تعداد زیادی از مردم انار با ماشین های شخصی به سوی رفسنجان حرکت کردند.

بر سر میدانی که مجسمه شاه در میانه آن نصب بود رسیدیم که در آن زمان به میدان شاه و یا میدان “مجسمه” معروف بود که اکنون این میدان در امتداد خیابان ایراهیم رفسنجان  قرار دارد و اطلاعی از نام فعلی آن ندارم.

با حضور مردم انار در این میدان کم کم به جمعیت حاضر افزوده شد و مردم سعی در توقف یکی از کامیون های عبوری داشتند تا به وسیله آن مجسمه را سرنگون کنند.

جلوی یک کامیون بنز گرفته شد و بالاجبار از وی خواسته شد به وسیله طنابی که به گردن مسجمه انداخته و به عقب کامیون وصل میشود مجسمه را پایین بکشد.این فرد از مردم خواست جلوی کامیون را خلوت کنند تا راحت تر بتواند حرکت کند اما به محض کتار رفتن مردم این کامیون فرار کرد.

بعد از دقایقی  مجددا جلوی دو کامیون بنزخاور گرفته شد که اینبار آنها به انجام اینکار رضایت دادند.

لحظه حساس فرارسید

احمد محمدحسینی معروف به (احمدعزیزالله محمدحسین) از دلاورمردان اناری به بالای سکورفت و طناب را بر گردن مجسمه شاه خائن آویخت و بلافاصله دو کامیون بنز خاور حرکت کردند و مجسمه بر زمین افتاد.

بعد از سرنگونی مجسمه مردم پیاپی شعار های همچون “الله اکبر” ، “مرگ بر شاه” و “درود بر خمینی” را سر می دادند .بعد از سرنگونی،  اینبار  مجسمه شاه را به عقب یک وانت نیسان بستیم  و در تمام خیابان های  رفسنجان به حرکت درآوردیم و سرآخر در دستشویی های مسجد اصلی رفسنجان که به گمانم به مسجد شتری معروف بود  رها کردیم.

در این میان مردم تکه های شکسته شده مجسمه شاه را بر می داشتند و به استهزاء می گفتند اینها برای تزیین دستشویی های خانه هایمان بکارمان می آید.

این بود برگ زرین دیگری از افتخارات مردمان انقلابی شهرستان انار که تاکنون کمتر به آن  توجه شده است.

یاد و خاطره شهدای اسلام،علی الخصوص شهدای شهرستان انار گرامی باد.

*تصویر مجسمه آرشیوی است