رئیس مرکز زمین شناسی و اکتشافات معدنی استان کرمان عنوان کرد:

ناگفته هایی از وضعیت اسفبار منابع آبی دشت انار +نقشه

به گزارش انارما، مهندس علی رشیدی یکی از نخبه های شهرستان انار و رئیس مرکز زمین شناسی و اکتشافات معدنی استان کرمان در مصاحبه ای اختصاصی با انارما حقایقی از وضعیت تکان دهنده منابع آبی در دشت انار  بیان کرد که در ادامه این مطالب را از زبان وی میخوانید:

مهدس رشیدی_دشت انار به عنوان بخشی از حوضه آبریز  کویر درانجیر در شمال غربی دشت رفسنجان قرار داشته و در واقع به عنوان یک واحد به هم پیوسته شناختی ،شناخته میگردند که تفکیک آنها از یکدیگر و مطابق با مرز های سیاسی و جغرافیایی غیرممکن است به همین جهت در این نوشتار به عنوان کلی دشت انار _رفسنجان اشاره میگردد.

این محدوده با وسعت حدود ۱۲۴۰۰کیلومتر مربع در شمال غرب استان کرمان و به شکل تقریبا مستطیل شکل در امتداد جنوب شرق به شمال غرب کشیده شده است .  بخش عمده تغذیه منابع آب زیرزمینی دشت انار -رفسنجان مربوط به مسیل های نیمه غربی این دشت می باشد که مهم ترین آن در محدوده دهنه بیاض و طزرج می باشد  .

در این دشت بر اساس آمار های رسمی توسط حدود ۱۴۰۰حلقه چاه با تخلیه سالیانه بیش از ۶۵۰میلیون متر مکعب از منابع آب دشت،  برداشت میگردد ، در صورتی که برداشت های غیر مجاز توسط بهره برداران این آمار را با افزایش قابل توجهی همراه خواهد کرد. در نتیجه این اضافه برداشت ، سالیانه بطور میانگین در این منطقه ۷۰سانتیمتر افت آب زیرزمینی اتفاق می افتد که پیامد های آن فرونشست زمین و خسارات های فراوان به ابنیه و تاسیسات ،شریان های حیاتی و مهم تر از همه تخریب گسترده آبخوان زیرزمینی است که در صورت فراهم شدن شرایط اقلیمی مناسب و بارندگی کافی باز هم ترمیم منابع آب زیرزمینی به راحتی امکان پذیر نخواهد بود.

کیفیت آب زیرزمینی تنها در نواحی ورودی که تغذیه منابع آب زیرزمینی انجام میگیرد مناسب بوده و قابل شرب می باشد و در سایر بخش ها میزان املاح موجود در آب افزایش می یابد . براساس قوانین طبیعی و به دلیل شیب زمین و ارتفاع سطح آب زیرزمینی جهت کلی حرکت آب زیرزمینی دشت از رفسنجان به سمت  انار بوده و در این مسیر میزان املاح محلول در آب به شدت افزایش می یابد به طوری که بیشترین میزان EC که میزان هدایت الکتریکی آب و تابعی از میزان املاح موجود در آب می باشد در بعضی از چاه های منطقه انار به بیش از ۳۰۰۰۰واحد نیز میرسد.

بیش از آنکه بخواهیم به آمار و ارقام انعکاس یافته در گزارش ها اعتنا کنیم اهالی منطقه و بویژه کشاورزان به واقعیت موجود در عرصه پیش روی خود که بنگرند با عمق وجود ، این موضوع را درک میکنند که کیفیت منابع آبی به شدت کاهش پیدا کرده و آثار آن را در خشکیدن روزمره درختان و رونق بیش از پیش کوره های ذغال دریافته اند.

به لحاظ کمی نیز پایین رفتن سطح آب زیرزمینی و کاهش آبدهی چاه ها ، نیاز به اثبات ندارد و جابجایی متعدد چاه ها ،کف شکنی و حفر گالری های متعدد جهت افزایش آبدهی چاه ها ، امری روزمره و آشنا در منطقه به حساب می آید.

در این شرایط به حکم عقل بایستی تدبیری مناسب در پیش گرفت و همه کشاورزان و بهره برداران آب باید به یاری مجموعه حاکمیت بشتابند تا بتوان از گسترش بحران جلوگیری نموده و در گام های بعدی به تثبیت شرایط ، زمینه بهره برداری عادلانه از منابع آب و توسعه پایدار منطقه را فراهم نمایند.

نقشه منحنی های هدایت الکتریکی محدوده مطالعاتی رفسنجان: