در پاسخ به اظهارات دکتر آذین:

آلودگی سفره های آب زیرزمینی دشت انار به نیترات ، سرب ،ارسنیک و کادمیوم

به گزارش انارما، دکتر آذین نماینده مردم انار و رفسنجان در مجلس شورای اسلامی در هفته گذشته مصاحبه ای با انارما انجام داد که در پاسخ به سوالی مبنی بر پایین بودن میزان تخصیص خسارت آلایندگی شرکت های مس به شهر انار گفته بودبا توجه به فاصله ای که انار از شرکت های مس دارد سهم آلایندگی به آن تعلق نمیگیرد و همین دو درصدی هم که اختصاص یافته است با پیگیری های ما بوده است .

وی همچنین قبلا هم به خبرنگار انارما گفته بود ارسنیک آب رفسنجان بالاست و آب انار از لحاظ ECمشکل دارد و ارسنیک آب انار مشکلی ندارد.

این صحبت ها واکنش مخاطبان انارما را برانگیخت و یکی از مخاطبان مقاله ای را در خصوص آلودگی سفره های آب زیرزمینی دشت انار به نیترات ، سرب ،آرسنیک و کادمیوم و همچنین تاثیر مستقیم آلایندگی های شرکت های مس در وضعیت آب و خاک شهر انار به انارما ارسال کرد.

این مقاله مفصل در سال ۸۸ توسط مژگان دهقانی و احمد عباس نژاد از کارشناسان زمین شناسی دانشگاه شهیدباهنر  کرمان نوشته شده است.

در چکیده این مقاله آمده است :

این پ‍ژوهش در ارتباط با بررسی تغییرات غلظت نیترات، سرب، ارسنیک و کادمیوم در آبهای زیرزمینی دشت انار واقع در جنوب شرقی ایران (غرب استان کرمان) است.

به این منظور تعداد ۲۱ نمونه از چاههای سراسر دشت در اردیبهشت ۱۳۸۸ برداشت شد و پس از تجزیه و تحلیل و کنترل نتایج، نقشه های هم غلظت و نمودارهای مربوط ترسیم و تفسیر شد. بر این اساس غلظت کادمیوم در بخش جنوب و جنوب شرق منطقه مورد مطالعه که در مجاورت چندین معدن مس قرار دارد بالاست و در نمونه ای به حد مجاز آب آشامیدنی نزدیک می شود.

غلظت آرسنیک در نمونه های واقع در جنوب شرقی دشت (در مجاورت معادن مس) و نمونه های غرب روستای بیاض بالاتر از حد مجاز آب آشامیدنی است. غلظت سرب در بیشتر نمونه های بخش میانی دشت بالا و در برخی نمونه ها بیش از حد مجاز آب آشامیدنی (۱۰ ppb) است.

منبع سرب این قسمت جاده اصلی منطقه (جاده کرمان-یزد) فرض می شود. بالا بودن غلظت آرسنیک، سرب و کادمیوم در یک نمونه واقع در غرب روستای بیاض به فعالیت های هیدروترمال نسبت داده نمی شود. بالا بودن دما،pH پایین و قرارگیری در زون گسل انار موید این نکته است. به نظر می رسد منبع کادمیوم، آرسنیک و سرب موجود در نمونه های جنوب شرق منطقه، رگه های سولفیدی موجود در معادن مس باشد.

غلظت نیترات در دو نمونه در مجاورت شهر انار بیش از حد مجاز آب آشامیدنی است. منبع نیترات در این نمونه ها فاضلاب های شهری است. تمرکز فعالیت های کشاورزی و مناطق مسکونی در بخش میانی دشت باعث افزایش متوسط غلظت این ترکیب در این بخش شده است.

برای دریافت مشروح این مقاله در فایل PDF روی لینک زیر کلیک کنید:

http://fa.journals.sid.ir/ViewPaper.aspx?ID=125288

البته این گزارش مربوط به سال ۸۸ می باشد و از آن سال تاکنون مطمئنا وضعیت آب و خاک انار وخیم تر نیز شده است .حال با این تفاسیر آقای دکتر آذین باید بگوید چگونه شهرستان انار را معاف از آلایندگی های شرکت های مس دانسته است.