اختصاصی انارما:

قشری که در بحبوحه ی اختلافات طبقاتی شهر انار مظلومانه کمر خم می کند

بسم الله الرحمن الرحیم

«قُل لِّعِبَادِی الَّذِینَ ءَامَنُوا یقِیمُوا الصَّلَوهَ وَ یُنفِقُوا مِمَّا رَزَقنَهُم سِراً وَ عَلَانِیهً مِّن قَبلِ أَن یأتِیَ یومٌ لَّا بَیعٌ فِیهِ وَ لَّا خِلَلٌ؛ به آن بندگان من که ایمان آورده اند، بگو نماز را به پا دارند و از آنچه روزی آنها کردیم، در نهان و آشکار انفاق کنند، پیش از آنکه بیاید روزی که نه چیزی توان خرید و نه دوستی کسی به کار آید».(ابراهیم: ۳۱)

 با توجه به اینکه امسال را موسوم به سال دولت و ملت ، همدلی و هم زبانی از ناحیه رهبر عظیم الشأن انقلاب نامگذاری شده است و متناسب با ایامی که در آن قرار داریم، به رسم نقادی، آن هم به نحو تبیین عملیاتی تر آن، به موضوع خاصی پرداخت کرده ایم.

انارما :فقر مسئله ای وابسته به زمان و مکان نیست و همیشه و در طول تاریخِ حداقل نوشتاریمان، گزارش­هایی از آن داشته­ ایم.

بحث ما در اینجا حول محور عوامل تعیین کننده فقر و تنگدستی قشرهای پایین جامعه­ مان نیست، اینکه اصلاً چرا باید در چنین جامعه ­ای با چنان منابع و امکاناتی مسئله­ای مانند فقر، مطرح باشد، مسئله بسیار مهمی است.

مسلماً مسائلی مانند افزایش نرخ بیکاری، کاهش رشد اقتصادی، نابرابریهای اجتماعی، افزایش نرخ تورم، سطح پایین تحصیلات و… هر یک به طریقی به افزایش پدیده فقر می­ انجامد. اما بحث در مورد ریشه ­های ساختاری پدیده فقر نه می­تواند در چنین جایگاهی، کمکی در جهت رفع مشکل فقر منطقه ما بکند و نه می­تواند چندان مرتبط با خواننده این متن باشد.

گذشته از عوامل موثر بر فقر و تنگدستی، می­خواهیم موضوع بحثمان را متناسب با ایامی که در آن قرار داریم، قرار دهیم (ایام اکرام ایتام).

چرا در شهر ما انار، با چنان پتانسیل­های بالای اقتصادی، باید شاهد صحنه­ هایی از فقر بود که مسلماً در شأن وضعیت اقتصادی تا حدودی مطلوب (مقایسه با سایر شهرستانهای کشور) شهرمان نیست.

شاید اکثر ما چندان شناختی از تعداد فقیران شهرمان نداشته باشیم یا اصلاً شاید تصورمان بر این باشد که احتمال قریب به یقین شهر ما فاقد فقیر و سرپرست خانوارِ از کار افتاده و افراد بی سرپرست است به آن معنا که در رسانه­ ها دیده­ ایم و شنیده­ ایم و آنچنان که در کلان­شهرها موجودند.

نگارنده متناسب با وظیفه خویش گهگاه با چنان صحنه­ هایی از فقر و تنگدستی مردمان شهرمان مواجه بوده­ ام که حقیقتاً تا چندی پیش هرگز چنین باوری از زیر پوست شهر خود نداشتم. کسانی هستند در همین شهر خودمان که حتی در ضروری­ترین لوازم زندگی خویش درمانده­ اند. کافی است هرازچندگاهی و برای رسیدن به چنین نتیجه ­ای به نهادهای حمایتی شهرمان سری بزنید و فقر اقتصادی بخشی از جمعیت شهر را از زبان کسانی بشنوید که روزانه با این همشهریانمان سر و کار دارند.

شاید چنین صحنه هایی حداقل در چنین روزهای مبارکی شایسته شهر ما نباشد و مسلماً برای همه به گونه­ ای مسئولیتی است بر روی شانه ­هایمان که دستی بر اوضاع نابسامان تعداد نه چندان کمی از همشهریانمان بکشیم که در بحبوحه­ ی اختلاف طبقاتی رو به ازدیاد شهرمان مظلومانه کمر خم می­کنند.

همانطور که در ابتدا مطرح شد، کاری که از دست ما همشهریان بر می­ آید، کمک حداقلی مادی و غیرمادی به آنان است تا شاید بتوانیم مقداری از رنج و آلام ایشان بکاهیم و در عین حال منتظر باشیم تا شاید دستی از غیب برون آید و فکری اساسی و ساختاری در حق این قشر مظلوم بردارند.

به گزارش انارما:

کمیته امداد امام خمینی(ره) شهرستان انار و اداره بهزیستی شهرستان طرح هایی ویژه اکرام خانواده های نیازمند ،بی سرپرست و ایتام شهرستان انار در ماه مبارک رمضان با همکاری ادارات و خیرین انار آغاز کرده اند و آماده دریافت کمک ها و وجوهات نفدی و غیر نقدی خیرین برای کمک به نیازمندان می باشند.

به امیدی آن روزی که چشم­ها اوضاع اینان و گوش­ها صدای ایشان و قلب­ها دردهای آنان را درک کنند…

اختصاصی_ انتهای پیام/ص