یادداشت/

میوه دلت بعد از چندسال با تو رو به رو میشود و میفهمی که حاصل تلاشت خیلی از خودت بهتر شده…

به گزارش انارما ، حسین سلیمانی معلم بازنشسته اناری به مناسبت روز معلم ،یادداشتی اختصاصی برای انارما نوشته است:

بسمه تعالی

حمد و سپاس خداوند رحمان که خلقت انسان را با تعلیم قرآن و سپس با آموزش اسماءالحسنی خود آغاز کرد. خدایی که همه چیز را بخاطر انسان و انسان را برای خودش خلق کرد. خدایی که خود اولین معلم انسان است و در این امر تعلیم (عَلَّمَ الْقُرْآنَ) از میان همه صفات جلیله خود ، صفت (الرحمن) را قرار داد.

گویا که این امر تعلیم باید با رحمانیت همراه باشد ، حتی اگر سراغ فرعون می روی باید با او به آرامی صحبت کنی (قَوْلًا  لَّیِّنا) و در ادامه این راه معلمانی را از خودشان برگزید تا راه هدایت را از طریق وحی به آنان آموزش دهد تا همه در صراط مستقیم حرکت کنند و به منزلگاه مقصود یا همان قرب الهی برسیم و کاملترین ،زیباترین ، شریف ترین و آخرین فرستاده خود (حضرت محمدی (ص) )را برای ما فرستاد.

من اکنون معلم هستم. احتمالا این راه را خودم انتخاب کردم و یا ناخودآگاه معلم شدم. در هر صورت باید شاکر خداوند باشم که این مسئولیت خطیر و ارزشمند را بر دوش من گذاشته و هر سال تعدادی از بهترین مخلوقاتش را که صفحه دلشان خالی از هر لطفی است در اختیار من قرار می دهد تا بدست من این بوستان پرگل ، مصفا و معطر شود و راه هدایت را از من بیاموزد .

و در این راه اگر یک نفر را صحیح و سالم به مقصود برسانی گویا همه انسان ها را به مقصد رسانده ای و  پاداش این کار را زمانی میگیری که میوه دلت پس از چندین و چندسال با تو رو به رو میشود و در برابر تو سر تعظیم فرود می آورد و بوسه بر دستانت می زند و میگوید فلانی دستت درد نکند ،متشکرم و آن لحظه است که میفهمی حاصل تلاشت خیلی از خودت بهتر شده ،خدارا شکر.

و چقدر زیان کرده ایم آن وقتی که این هدف مهم را فراموش میکنیم و فقط ریاضی ،زبان ،فیزیک و شیمی تدریس می کنیم در حالیکه تمام حرکات و عمل و رفتار و گفتار ما زیر ذره بین است و  به قول معروف دیگر حرفی برای گفتن نداریم.

و حاضر نیستیم درسمان را به آیه ای  و حدیثی  و شرح حالی کامل کنم یعنی فقط آموزش بدهیم بدون پرورش و نیازهای مادی در اول لیست باشد و نیاز های باطنی و معنوی فراموش شوند و معمولا چنین معلمینی خیلی زود فراموش می شوند.

خیلی ها این آیه را ساده معنی می کنند (لیس للانسان الا ما سعی ) و هرکس تلاشی کند بدست می آورد. در حالیکه حرف (لام) در للانسان مهم ترین کلمه است.

نه خانه ای ،نه آپارتمانی ،نه مالی و نه ملکی انسان را همراهی نمی کند چرا که همراه ما خوبی ها ،بدی ها ،ارزش ها و رفتار ماست که تا قیامت با ما باقی می ماند.

 حسین سلیمانی_ ۱۲اردیبهشت ۹۵

انتهای پیام/