ما را با کعبه چکار؟

این روز ها، هیچ چیز در جای خودش نیست. علم و فن در دست درندگان روزگار است، میز ها در اختیار بی لیاقت ترین ها و ثروت، در کیسه ی بی درد ها. پس تعجب نکن اگر” بیت الله ” هم در قفس خونخواران سعودی ،در بند باشد. همان جا که برای شکم پرست سعودی که ساعتی بعد از میخوارگی با فلان خودرو ،خرامان به سوی کعبه می رود،همیشه جا هست اما برای ما ، نه! چون برای ما ،کعبه یک سنگ نشان است و بس… . ما با “خدا”ی کعبه قرار داریم. خدای کعبه، ما را به آنجا می خواند که با صفوف متحد ما، عزت اسلام را به رخ کفر کشد. ما را به آنجا می کشد تا در منا و جمرات، شمر درونمان را به بند کشیم و در محفل انزجار، بغض خود را از یزیدیان عالم فریاد بزنیم. و این بسیار واضح است که متجاوزان بی رحم یمن، که بی اجازه شیطان بزرگ، آب هم نمی خورند، هیچ گاه حضور ما را در آن خاک، تحمل نمی کنند. زیرا دین برای ما ، آن دو رکعت نماز بی روح نیست. دین ما، همان آثاری است که نماز واقعی در وجودمان جاری میکند. اگر در مقابل او سجده کنیم اما در برابر ظلم دشمنان دین او که یک عمر، راه تشکیل حکومت عدل جهانی را سد کرده اند ، کلامی نگوییم، پس دیگر چه سجده ای؟ سکوت ،نشانه رضاست و هیهات که در مقابل جهانخواران، از ما سکوت ببینند! ما اگر به حج میرویم، به قافله سالاری حسینی می رویم که همه چیز را تقدیم کرد تا آن یک چیز را نفروشد… عزت را !
یادمان نرفته و نخواهد رفت.چند صد تن از عزیزانمان را به کام مرگ کشاندید و اگر از عمد نبود، پس عذر خواهیتان کو؟ اگر با آن همه امکانات، عمدا این داغ را بر سینه مان ننشاندید، پس گردن فرازیتان از چیست؟ و خوب می دانید که اگر خشم فرو بردیم، به فرمان ولی و برای حفظ اتحاد جهان اسلام بود. همان اتحادی که به دستور کدخدا، می خواهید اثری از آن نباشد. اما دنیا را بر صبر بنا گذاشتند. دور نیست آن روز که بنای ظلمتان در خروش دریای ملت ها، ناپدید خواهد شد و صفوف متحد نماز شیعه و سنی را در مسجد الحرام و قدس شریف، به نظاره خواهید نشست. این وعده خداست که” ان الباطل کان زهوقا .. “. این قانون نظام خلقت است که همیشه باطل، مانند کف روی آب، چشم را خیره میکند اما…رفتنی است. و شما همان کف هم نیستید..!
بر تیغ جورتان، ز تحمل سپر کنیم
تا سختی کمان شما نیز بگذرد
این نوبت از کسان به شما ناکسان رسید
نوبت ز ناکسان شما نیز بگذرد
آن کس که اسب داشت،غبارش فرو نشست
این عوعو سگان شما نیز بگذرد

مصطفی افرند