سیلی بر مظلوم در سایه رانت و اختلاس ظالمانه

احسنت به مسئولانی که لبخند به گرگ صفتان زمان و ذخیره نظام خواندن مختلسان را بر صورت سیلی خورده زنی دست فروش ترجیح می دهند .

به گزارش ” انارما” هر روز در گوشه و کنار کشور مان ایران اخباری از رسانه های داخلی منتشر می شود و دست به دست می چرخد که جز خون کردن دل مردم کار دیگری ندارد .

مظلوم کشی در کشوری که مدعی حقوق و عدالت  آن هم در دولتی که داعیه تدبیر و امید است به نظر نادرست می آید .

آیا عملکرد مسئولان در دولت یازدهم  که در آن انسا ن های مختلس گر ذخیره نظام معرفی شده  و رانت ها و اختلاس ها معوقات بانکی خوانده می شوندپسندیده است ؟؟

نواختن  سیلی یک مامور بر گوش زنی بی نوا و کارگری در هنگام تحصن و اعتراض به علت معوقاتش زیر چرخ های یک کامیون له می شود ، یا کارگری که از فرط خستگی روحی که پولی برای تامین مخارجش ندارد خود را جلوی یک ماشین  می اندازد تا روانه بیمارستان شود و یا جانباز قطع نخاعی از یک مسئول به علت امر به معروف سیلی می خورد و هزاران مورد دیگر، جذاب است ؟؟؟

یادمان هست که در شعارهای تبلیغاتی کاندیداها  تنها دولت یازدهم بود که مدعی شد آزادی بیان برای منتقدان  وجود دارد ، آیا وعده حل ۱۰۰ روزه مشکلات اقتصادی سر داده نشد ؟؟؟همین شعارها بود که مردم ایران را برای انتخاب دولت یازدهم مسر کرد اما اکنون این شعار ها نه تنها مسکوت مانده است بلکه صنعت و معدن ایران را نیز به مخاطره انداخته است .

هر روز در گوشه وکنار شهر صدای فریاد خواهی کارگرانی را می شنویم که با تعطیلی واحد تولیدیشان به دست فروشی روی آورده اند .

اگرچه دست فروشی شغل کاذبی است و درجامعه منفور شناخته می شود اما فردی که با دست فروشی  امرار معاش می کند و دست پیش دیگری دراز نمی کند انسان نیست ؟؟؟به نظر می آید هر روز که می گذرد انسان ها خوی وحشی گری خود را نمایان تر ساخته و در اجرای این خوی با الطافاتات مسئولین مسرر تر رخ می نمایند .

چطور می شود که یک انسان به خود اجازه  دهد که انسان دیگری را مورد تعرض قرار داده  و به عزت نفس وی توهین نماید؟؟

مگر نه اینکه پیامبر خوش سخن و خوش اخلاق اسلام فرمودند : اسلام مرز نمی شناسد و هر کس با هر رنگ و نژاد و زبانی برادر دینی ماست و تنها میزان سنجش تقوای اوست ، حال آن تقوا کجاست و چه کسی این نکته پیامبر عظیم الشان را به خاطر دارد .

اکنون مظلوم کشی در جامعه ایرانی به نظر جذاب تر می آید و همه برای معروفیت به دنبال ضد ارزشی هستند تا در رسانه ها معروف شوند و از ناشناختگی به ستاره ای بدل شوند تا همه مردم در باره آنان حرف و سخن به میان آوردند البته این معروفیت راههای دارد که برهنه شدن بازیگری یک نوع آن است.

این معروفیت جلوه های دیگری نیز دارد به طور مثال  یک نفر اختلاس کند، ادم بدی که  می شود ذخیره نظام ،؛ این یعنی مظلوم کشی قشر مستضعف جامعه و حق هزاران نفری که  روانه جیب یک ذخیره نظام  می شود .

مظلوم کشی در قشر فرهنگیان رخ می دهد درست زمانی که همه مدیران و معلمان از وضعیت بد حقوقی و رفاهی خود نالانند یک نفر می آید و پول فرهنگیان را اختلاس می کند این نفر هم ذخیره نظام خوانده می شود و از نظر بعضی ها هم کارش اختلاس نیست  و تنها معوقاتی بانکی تلقی می شود این همان مظلوم کشی به شکل  جدید نیست ؟؟

از سویی دیگر کارگران انواع معوقات حوقی دارند و برای امرار معاش دچار مشکل هستند و رئیس بانک رفاه کارگران حقوق های نجومی دریافت  می کند و همسر و فرزندانش آن را حق و حقوق خود قلمداد می کنند اکنون دنیا وارونه شده است و هر کسی پول و لباسو تجملات بیشتری دارد احترام  قابل توجهی را به خود اختصاص می دهد .

احسنت به دولتی که رواج کنسرت در آن از نان شب محرومانش مهمتر است و احسنت به مسئولانی که لبخند به گرگ صفتان زمان را بر صورت سیلی خورده زنی دست فروش را ترجیح می دهند .

و احسنت به دولت مردان و مدیرانی که پیام تسلیت به چشم رنگی های اروپایی اش بر گرسنگی زن و فرزندان کارگرانش که د رهمین زمان بیکار گشته اند اولویت دارند و  احسنت به تلاشی که وزیران دولت یازدهم از بیکاری و ضعف عملکرد شان از موضوع حل ریزگرد ها  تا تعطیلی واحد های صنعتی و استعفاهای تبلیغاتی به کار می گیرند  .

منبع:  کارگران کرمان

انتهای پیام /